Archief: artikelen van
Zaterdag 06 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Het is natuurlijk altijd nuttig om precies uit te zoeken wat er destijds fout ging in Srebrenica en wie het allemaal beter hadden moeten doen. Maar om nu op de toer te gaan welke Nederlanders verantwoordelijk zouden zijn voor de dood van duizenden moslimmannen lijkt mij een nogal vreemde redenatie. De daders zijn Milosovic, Mladic, Karadzic en trawanten. Die zijn verantwoordelijk. Punt. Daar moet Nederland dus maar geen schuldcomplex over hebben.
Een ander verhaal is de manier waarop de Nederlandse militaire en politieke leiding met het probleem is omgegaan. Achteraf is het weliswaar makkelijk praten, maar de verregaande knulligheid die nu aan het licht komt hoeven we niet te pikken van lieden die pretendeerden 'professionals' te zijn.
Neem 'don't-shoot-the-pianoplayer' Karremans. Ik wed overigens dat hij niet eens piano kan spelen. Maar dit terzijde. Ik ben vroeger meerdere malen uitgebreid liftend door Joegoslavië getrokken. Een van de eerste dingen die je daar leert wanneer je een geüniformeerd type tegen het lijf loopt: ikke niet begrijp.
Maar nee, wat doet onze Karrebaas? Hij gaat Engels praten en een tolk vertaalt dit dan nog een keertje voor Macho Mladic, die zelf geen woord Engels spreekt. Dan zit je natuurlijk psychologisch direct al in de 'losers'-rol.
Het maakt niet uit of ze vermoeden dat je de Engelse taal wèl beheerst. Gewoon stug Nederlands blijven praten en niks begrijpen. Is veel veiliger: ome Ratko kan niet lekker belangrijk gaan staan doen en Karreknecht krijgt geen kans om in diens kont te kruipen. Want dat laatste was nog het meest gênante aan die ontmoeting.
Simpele voorstelling van zaken? Kan best, maar tóch altijd eerst proberen. In de praktijk maakte ik meerdere malen mee dat je goed wegkomt met zo'n strategie van gespeelde onnozelheid. De grootste fout die je kunt maken, is met die uniformen in discussie te gaan. Dat pikken ze niet en dan slaan ze je in elkaar. Niet begrijpen dus en gemoedelijk blijven lachen.
Leger en politie waren ook toen al geen lekkere jongens. Cynisch grapje dat in die tijd in Zagreb de ronde deed:
"Weet je hoe de Joegoslavische politie een tijger vangt?"
"Ze sleuren een kat van de straat en slaan hem net zolang voor z'n donder tot ie bekent dat ie een tijger is."
Al sinds Bismarck maakt een stoere snor geen indruk meer
Dinsdag 02 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
<%image(20020723-tel aviv cafe bombing.jpg|340|219|)%>
Onze lieve vriendin belt op dat ze weer terug is. Terug uit Tel Aviv. Mooi zo, kunnen we weer even bijkletsen.
Ik vraag gekscherend: "Lekker veilig gevoel weer, hè? Hier in Nederland..."
Aarzelend antwoord: "Nou, dat duurt nog wel een paar dagen, denk ik... Voor ik mij weer veilig voel..."
Er valt een korte stilte.
"Heb je nog wat van die aanslagen gemerkt?" vraag ik, altijd nieuwsgierig. Stukje beroepsdeformatie dat nog niet helemaal is weggesleten, sus ik mijn geweten dan altijd.
Voorzichtig antwoordt ze: "Nou.., dat kun je wel zeggen..."
"Hoezo, heb je de explosies gehoord dan?"
Nerveus lachje. "Ik was erbij."
"Erbij? Hoezo erbij? Heb je het gezien?"
"Ik was daar."
"In dat café?"
"Ik zat niet binnen. Ik zat buiten."
"En je hebt niets?"
De antwoorden komen langzaam.
"Nee, gelukkig niet. Ik zat een beetje om de hoek. Dus de kracht van de explosie is net langs me heengegaan. Maar ik verkeer nog een beetje in shock..."
"Tjesus... En toen?"
"Ik ben heel hard gaan rennen. Weggevlucht. Dat moet je doen, want er kan altijd nog een bom ontploffen. Soms blijkt er ook nog eentje bij te zijn die daarna gaat schieten..."
We houden haar in de gaten, onze vriendin. Want de terugslag kan later komen. Maar ze is sterk. Zo sterk dat ze zelfs nu nog de politiek van geweld veroordeelt die Sharon en Arafat voeren. Ze kan treuren om de jeugd aan beide zijden, van wie de toekomst wordt vernietigd door trauma's en haat.
Het
nieuws komt soms erg dichtbij.
Maandag 18 Maart 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Geïnspireerd door de Vlaamse minister
Steve Stevaert gaat Verbal Jam de files in Nederland bestrijden. Wij hebben daarmee gewacht tot het eind van de regerings-periode, want wij willen niet dat Netelenbos met de eer gaat strijken. Wij verdenken haar ervan Roel Pieper ingehuurd te hebben omdat zij hem zo'n lekkere vent vond, maar dit terzijde. Die Pieper kan dus in de biobak.
En wees gerust, dit betoog zal u aanspreken. Lees door en zegt het voort.
Zonder de pretentie te hebben volledig te zijn, volgen hier de belangrijkste maatregelen, welke in combinatie genomen dienen te worden.
1. Oorzaak van de files is vooral dat iedereen op dezelfde tijd van eenzelfde route gebruik maakt. Daarom gaan we eerst maar eens de werktijden flink flexibiliseren.
Het bedrijfsleven begint nu natuurlijk te mekkeren dat dit niet kan, omdat bedrijven onderling geen zaken kunnen doen wanneer niet iedereen zo'n beetje gedurende eenzelfde periode van de dag aanwezig is. Flauwekul, want als het in hun kraam te pas komt pleiten zij voor de 24-uurs economie. Bovendien zou je dan ook internationaal geen zaken kunnen doen. Immers, wanneer wij op kantoor komen, liggen ze in Amerika te pitten en gaan ze in Japan bijkans alweer naar huis.
Die paar uurtjes variatie in aanvangstijd leveren dus geen enkel probleem op. In grote landen met interne tijdsverschillen doen ze daar ook niet moeilijk over.
2. Geef elke auto zo'n geavanceerde navigatiecomputer. Gratis.
Wanneer je als overheid een dergelijke mega-order bij VDO Dayton plaatst kosten die dingen nog maar een paar tientjes.
Voordeel: drastische afname van het aantal autokilometers, want men rijdt heel wat af door zoeken en omrijden. Bovendien berekent het ding alternatieve routes.
3. In navolging van Stevaert: gratis openbaar vervoer. In samenhang met de flexibele werktijden vindt er een gespreide en dus betere benutting van de huidige vervoers-capaciteit plaats.
Uiteraard is er tevens een fikse investering in openbaar vervoer nodig, maar daar staan besparingen op andere infrastructuur tegenover. Ook zijn we verlost van kaartjesverkoop en controlegedoe. Scheelt ook weer centjes.
Aanvullende maatregelen: korting op vouwfietsen en skates. Auto aan de stadsrand parkeren, daarna verder fietsen of skaten. Fiets, skates, skateboard en step kunnen ook worden meegenomen in het openbaar vervoer. Neveneffect: meer lichaamsbeweging, minder ziekteverzuim.
4. Gratis geavanceerde 'Microsoft Car Simulator' voor automobilisten die daar behoefte aan hebben. Dit kan een deel van de drang wegnemen om in de auto te kruipen.
Voordeel: je kunt ook eens in een Ferrari rijden in plaats van die lullige tweedehands Fiat Punto.
En laten we niet merken dat auto-fabrikanten dit idee jatten om zichzelf te promoten! Dan halen wij Youp van 't Hek erbij. Want wat met Buckler kon, kan ook met BMW.
5. Telewerken. Elke woning in Nederland rechtstreeks aan de glasvezelkabel. Dus geen halfbakken promotie van dit fenomeen, gewoon rigoreus doorvoeren. Ook geen tele-werkcentra waar mensen naartoe moeten.
Iedereen daarbij een gratis webcam, waardoor visueel contact met de collega's is gewaarborgd.
Nederland loopt in één klap voorop in de ICT. Minder werkstress (besparing ziektekosten, lagere WAO-instroom), minder kinderopvang nodig.
Nu we het toch over de WAO hebben: mensen die thuis werken kunnen vaak weer uit de WAO en nemen dus weer deel aan het arbeidsproces.
Ja, wij lossen hier
en passant ook nog wat andere problemen op.
Kortom, wie zitten er straks voornamelijk nog op de weg? De transporteurs, die altijd klaagden dat ze zoveel schade leden doordat ze niet konden doorrijden. De aannemers die ergens iets te bouwen hebben. De SRV-man. Toeristen die het hier zo lekker rustig vinden.
En de bus, die nu op tijd rijdt.
We laten dit doorrekenen door het CPB.
Maar volgens mij worden we hier alleen maar rijker van...
Zaterdag 16 Maart 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
De 'oplossing' van het WAO-probleem à la Fortuyn is inmiddels breed uitgemeten: mensen met niet-beroepsgerelateerde ziekten moeten er allemaal uit. Daar moet maar een andere, particuliere, verzekering voor komen. Kunnen ze zelf kiezen hoe ver ze willen gaan in dat verzekeren.
Daar moet je nu echt 'professor' voor zijn, om zulke domme uitspraken te doen. Denkt Fortuyn nu echt dat verzekerings-maatschappijen zitten te wachten op dit soort klanten? Laat hij even bij een HIV-patiënt langs gaan.
Wees gerust, of nee, wees ongerust: dat denkt hij helemáál niet. Slimme Pim weet donders goed hoe het werkelijk zit. Maar daar gaat het hem niet om. Een stem op Lijst Fortuyn is een stem op het arrogante ego van Pim. Dat is is zijn werkelijke drijfveer.
Het is beter voor dit land wanneer iedereen dit vóór de verkiezingen inziet. Wat er niet deugt weten we nu. Mooi zo. En dan nu een paar types in de ring die écht competent genoeg zijn om aan de oplossing ervan te werken. Geen charlatans als Fortuyn.
Het kan nog knap onrustig worden in dit land
(toevoeging achteraf: dit laatste is welhaast een profetisch understatement, gezien de moord op Fortuyn op 6 mei 2002).
Vrijdag 15 Maart 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
[verkiezingen 2002]
Wat is de stemgerechtigde dikwijls toch kort van memorie. Nederland moet inmiddels boven de zeespiegel liggen vanwege al het politieke puin. Of moeten we dat vanaf heden spellen als 'puyn'?
Het woord 'puin' is met enige overdrijving bijkans een archaïs begrip in de politiek. Tijd dus voor een beetje amateur-archeologie mijnerzijds. Corrigeer mij als ik het mis heb, maar waren het niet Van Agt en Lubbers die het ook al over 'puinruimen' hadden? Daarbij verwezen ze uiteraard naar kabinetten waaraan sociaal-democraten deelnamen.
En nu dus Fortuyn weer. Op de puinhopen van Paars.
Degenen die er
werkelijk een puinhoop van hebben gemaakt, zijn CDA-VVD kabinetten uit de tweede helft van de jaren zeventig en de jaren tachtig.
De jaren tachtig kenmerkten zich door rigide bezuinigingen op de publieke sector. Bezuinigingen werden toen nog eufemistisch 'ombuigingsoperaties' genoemd. Veel arbeidsonrust was het gevolg: stakende ambtenaren, onderwijzers, politieagenten, verpleegkundigen. Ontwikkelingen als een 'terugtredende overheid' en 'privatisering' zijn een rechtstreeks gevolg van dit type beleid. Tekorten aan onderwijzers en verpleegkundigen: allemaal erfenissen uit de periode vóór Paars.
Het interessante is dat met name de VVD dit puin niet tegen Pim Fortuyn in de strijd kan werpen. Ze waren immers medeschuldig in dat pre-paars tijdperk.
Dit betoog is geen verdediging van Paars. Het is wèl een illustratie van het feit dat Pim demagogische onzin uitkraamt. En over een aantal jaren noemt de volgende volksmenner hem Pim Puynhoop. Zo gaat dat.
komt het weer een beetje boven allemaal?
Donderdag 14 Maart 2002 in categorie Trivialiteiten, Politiek & Maatschappij
- Boekpresentatie: een diepvriestaart was harder aangekomen. Niet zo zeuren dus.
- Staatssecretaris van Financiën Wouter Bos: "Wanneer je de hypotheekrente aftrek ter discussie wilt stellen krijg je altijd naar je hoofd dat je daarmee een heleboel mensen onzeker en ongelukkig maakt."
- Wanneer je de WAO ter discussie stelt maak je ook een heleboel mensen onzeker en ongelukkig, maar dan krijg je hooguit een taart naar je hoofd.
- Het wordt tijd voor een stevige discussie over de veel te hoge instroom van hypotheekrente-aftrekkers.
- Voorstel: Fortuyn moet een hoofddoek gaan dragen, want mijn beeldscherm brandt in door de reflecties. Mag van sjieke zijde zijn gemaakt.
- Voorspelling: Pim wordt straks uitgeroepen tot de best geklede man van Nederland. Mits hij het hoofddoekvoorstel ter harte neemt.
- Felix Rottenberg leest Verbal Jam. In 'Slot Rottenberg' noemt hij Marcel van Dam nu eveneens 'gelijkhebber'.
Dat werd tijd. We betwijfelen alleen of hij ons wel goed heeft begrepen.
Wij zijn toch niet te moeilijk? Of wel?
Op zo'n dag gaan er nog heel wat trivia door je hoofd
Zondag 03 Maart 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
De Verenigde Staten hebben tegen Al-Quaida strijders en hun families bij Gardez thermobarische bommen ingezet. Juist, dit is dus kennelijk wat Bush bedoelde met hen 'uit hun holen verdrijven'. Want deze bom klaart dat karwei meer dan letterlijk. De Al-Quaida aanhangers komen hun holen zelfs nooit meer uit.
De thermobarische bom is een nieuw wapen, dat primair is ontwikkeld om af te rekenen met voorraden chemische en biologische wapens die in grotten of tunnels liggen opgeslagen.
De bom ontploft in twee fasen. In de eerste fase, het thermo-gedeelte, verschaft de bom zich door middel van een krachtige explosie toegang tot de grot, waarbij puin en stof tot in de wijde opgeving worden verspreid. Een fractie van een seconde later treedt de tweede fase in werking, het barische gedeelte van de bom. Een verschrikkelijke explosie veroorzaakt een gigantische drukgolf, die alle zuurstof uit de grot trekt. Wie de eerste klap overleefd mocht hebben, legt nu alsnog het loodje door verstikking.
Dat een verderfelijke organisatie als Al-Quaida zogezegd op non-actief moet worden gesteld staat buiten kijf. Het lijkt mij echter niet dat een thermobarische bom nu het geëigende middel is om onze westerse 'beschaving' uit te dragen.
En dat is uiteraard een understatement.
Sterker nog: ik vraag mij af of een dergelijk wapen wel is toegestaan onder het oorlogsrecht zoals dat is vastgelegd in de Verdragen van Genève. Uiteraard staat het er niet letterlijk in genoemd, maar de geest van dat verdrag is bij mijn weten toch ondermeer gericht tegen het gebruik van allerlei soorten barbaarse wapens.
Nu vind ik elk wapen barbaars, maar ik kan helaas niet verwachten dat de rest van de wereld het daar volmondig mee eens is. En in sommige situaties moet je helaas geweld gebruiken ter voorkoming van erger.
Wapens als de thermobarische bom vallen volgens mij niet onder het soort 'vooruitgang' dat wij als mensheid moeten nastreven. Want bestaat er een grens als je hem telkens verlegt?
oorlogsmisdadigers vindt men alleen onder verliezers
