Soms haat ik Skûtsjesilen

Ik had de kelder van mijn datcha in Friesland opgeruimd.
In de kelder lag een hoop troep die weg kon.

Want de kelder staat wel eens een beetje onder water en daar kan de meeste troep gewoon niet tegen.
Kartonnen dozen worden dan pap bijvoorbeeld. Maar wat erin zit meestal niet.
En dat moet je dan zien kwijt te raken. 

Ik had alle troep in mijn auto gestouwd.
Ik ging welgemoed op weg naar het afvalinzamelingspunt in Lemmer.
Want mijn troep valt onder de gemeente Lemsterland.

Het bedrog met de melk en de mandarijnen

Ongeveer tot de jaren zestig van de vorige eeuw bestonden er nog melkboeren. 
Op het laatst wilden zij netjes 'melkmannen' worden genoemd, maar toen was het ook gauw met ze gedaan.
Deze melkboeren (ja, boer of man, het maakt nou toch niet meer uit) verkochten tevens losse melk.
Met een litermaat werd de melk uit een melkbus geschept en in het meegebrachte pannetje van de consument gegoten.

Sommige melkboeren verdunden de melk met water. Om stiekem meer centjes te verdienen. 
Wanneer de melkboer het al te bont maakte zag de melk er zelfs blauwig uit.
Dit kwam zijn reputatie niet ten goede. 
Iedereen sprak er schande van.

Het bloed onder de nagels

Ieder mens heeft wel eens moordneigingen, al is het maar bij wijze van spreken.
Er zijn immers genoeg situaties waarin je het bloed onder de nagels vandaan gehaald wordt.

Door imbeciele helpdeskmedewerkers, interculturele misverstanden, het slachtoffergedrag van populistische politici, aanbellende groenstroomcolporteurs, echtelijke meningsverschillen, zeurende schoonmoeders, niet werkende elektronische apparatuur, Windows, dreinende kinderen en slecht presterende nationale elftallen.

Ik noem maar wat modern ongemak dat de mens heden ten dage kan teisteren.

Ontwaken in Wichsenstein

Nergens heb ik de laatste tijd de terreur invloed van de kerk zo indringend mogen ervaren als in het verder vredige dorpje Wichsenstein.

Er staat een kleine RK-kerk. Eenvoudig van buiten, redelijk rijkelijk opgetuigd van binnen.
Over aanloop heeft de pastoor niet te klagen. Elke zondag is het volle bak.
Dit komt volgens mij vooral door de kerkklok. Die zwijgt alleen tussen tien uur 's avonds en zeven uur 's morgens. De rest van de tijd luidt hij uitbundig.

Ik verdenk de pastoor ervan dat hij de dorpelingen chanteert met het dreigement ook in de nachtelijke uren de klok te luiden als ze niet trouw naar de kerk komen.

Sukkels aan het roer

Herhaaldelijk tref ik zaken aan waarover niet is nagedacht. Vandaag kwam ik drie gevallen tegen waarbij een sukkel aan het roer heeft gestaan.

Ten eerste waren daar de Belastingsukkels.
De belastingdienst stuurde mijn vader een blauwe envelop.
Mijn vader woont niet meer op dat adres. Mijn vader is al ruim twee maanden dood.

Met punaises op de zitting

Er werd vanmorgen aan de deur gebeld.
Een normaal mens doet zoiets niet op zondagochtend.
Een groot deel van Nederland is namelijk op zondagochtend met belangrijke dingen bezig.
Zoals uitslapen.
Om van allerlei sociale activiteiten nog maar niet te spreken.
Dan ga je niet storen als je enigszins goed bij je hoofd bent.

Geschoffeld

De hele middag in de tuin geschoffeld.
Moet ook gebeuren.
Maar wat is schoffelen toch een køtwerk.
Geen wonder dat ze dat ook gebruiken voor taakstraffen.

Ik hoefde geen oranje hesje aan.
Het was mijn eigen tuin.
Maar een straf blijft het.
Waarom bestaan er geen elektrische schoffels?