Ego-onzin

De kies die 30 mei tijdens mijn vakantie afbrak, bleek niet meer te redden.
Hij was verticaal gespleten zelfs.
De tandarts heeft hem vanmiddag getrokken.
Op dit moment zit ik heel zielig met een gaasje in mijn mond de pijn te verbijten. #bekpech

Nu zult u zeggen: wat heb ik daarmee te maken?
Mijn antwoord daarop is: dat hóórt tegenwoordig, dat je al die ego-onzin deelt met je sociale netwerken.

Besluit sluiting verpleeghuis lijkt overhaast

Ook gepubliceerd op Amsterdam Centraal

Amsterdam Nieuw-West, Slotervaart - Vorige week maakte zorginstelling Cordaan plotseling bekend dat het verpleeghuis Slotervaart op termijn wordt gesloten. De verwachting is binnen drie tot vijf jaar. Als voornaamste argument wordt genoemd dat het gebouw te oud is voor de eisen van deze tijd. Renovatie of nieuwbouw is te duur. Bovendien ligt de focus voor de zorg aan demente ouderen de laatste tijd vooral op kleinschalig wonen. Hierbij worden de cliënten in groepen van zes tot acht personen ondergebracht in wooneenheden die verspreid zijn over de stad.
In dit geval in West.
Er zijn wellicht enige kanttekeningen te plaatsen bij deze beslissing.

De Kunstjesflikker

Iemand probeerde mij een kunstje te flikken.
Waarschijnlijk een of ander vadsig mannetje dat opereert vanuit de vochtige kruipruimte van zijn vinexwoning.
Vanaf een virtueel adres runt hij het 'bedrijf' PC Office Service.

De kunstjesflikker van PC Office Service stuurde mij een factuur van bijna 300 euro voor software genaamd 'Office 11'.

[Klik voor gehele afbeelding]

Om nu niet meteen al ten prooi te vallen aan onze altijd alerte nationale crimefighters wegens acquisitiefraude, had hij er in kleine lettertjes op gezet dat het eigenlijk om een 'aanbieding' ging.
Een aanbieding vermomd als factuur dus.
Er zijn bedrijven die zo'n rekening blind voldoen.
En dat is dan toch weer een aardige bijverdienste voor de kunstjesflikker in de kruipruimte.

Bedelaars

Verbal Jam op reis

Hier in de stad heb je tenminste nog gewoon bedelaars.
Niet van die halfzachte Klaploperskrantverkopers in de kracht van hun leven zoals bij ons voor de Albert Heijn.
Nee, echte bedelaars die demonstratief hun rolstoel voor de Mashbir (soort Hema) positioneren en zonder enige gêne hun geamputeerde benen etaleren.
Uiteraard beschikken zij over een uitkering van de verzorgingsstaat Israël en hebben zij thuis high-tech proteses liggen, maar zij voelen zich niet te slecht om nog een zielig centje bij te verdienen. En dat ziet er in die hitte al gauw dramatisch uit.

Een opmerkelijke geboortegolf

Verbal Jam op reis

Door omstandigheden was ik de afgelopen drie jaar niet in de gelegenheid mijn familie en vrienden in Israël te bezoeken.
Normaal kom ik er elk jaar wel een keer.
Deze periode heeft men gebruikt om zich fors te vermenigvuldigen. Ik mag spreken van een opmerkelijke geboortegolf.

Geen wonder dat Facebook spectaculair in waarde is gestegen. Beter dan ikzelf heeft de beleggingswereld kennelijk gevolgd wat zich allemaal in mijn familie afspeelde.

De Grote Geert Wilders Moskee

Verbal Jam op reis

Ik was vandaag in Nazareth.
Met geen andere reden dan dat ik die plaats nu wel eens wilde zien.
Met de plaatsnaam Nazareth ben ik namelijk een groot deel van mijn schooltijd om de oren geslagen.

[Klik voor gehele afbeelding]

Her en der heb ik gevraagd: "Weet u hier soms nog een beetje goeie timmerman?"
Gewoon, uit een soort religieuze baldadigheid.
Maar nee, schouderophalend en beide handen gespreid vervolgde men zijn weg.

Het stonk er een beetje naar pis

Verbal Jam op reis

Een tijdje in een ander land is doorgaans fijn.
De kleuren, de geluiden en de geuren zijn anders dan in de tredmolen thuis.
Je hoeft je niet te ergeren aan gesprekken om je heen, want je verstaat ze meestal niet.

Ik zit nu in Israël, zoals u wellicht hebt opgemerkt.
In hoeverre Israël een fijn land is, daarover verschillen de meningen.
Die discussie laat ik nu echter maar eens aan mij voorbij gaan.
Het is tenslotte vakantie.