Opnieuw zorginstelling onder toezicht

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Dinsdag 09 Juli 2013 in categorie Lijf en ledematen, Amsterdam Centraal

De inspectie voor de gezondheidszorg heeft z'n handen vol aan Amsterdam. De ene na de andere instelling wordt onder verscherpt toezicht geplaatst omdat de zorg niet voldoende op orde is.

Afgelopen week was het de beurt aan het verzorgingshuis van de Elisabeth Otter-Knoll Stichting in Buitenveldert. Typisch zo'n huis waar ik nog nooit van gehoord zou hebben als ik er zo'n vier jaar geleden niet een keertje was gaan kijken met mijn moeder. Die zocht een plaatsje in een verzorgingshuis.

Maar dat ging zomaar niet. Het huis van Elisabeth Otter-Knoll was toch vooral bedoeld voor 'een bepaald publiek', van een behoorlijk niveau. Dus geen bingo, maar lezingen. Niet klaverjassen, maar concerten. Nu was mijn moeder ook niet van de straat en zeker niet van de bingo en het klaverjassen, maar al snel kwamen wij tot de conclusie dat zij toch niet genoeg 'kak' had om op haar plaats te zijn bij Elisabeth Otter-Knoll.

Dementerende bewoners moesten vertrekken.

Bovendien kregen wij te horen dat bewoners die gingen dementeren moesten vertrekken. Zij waren niet te handhaven, zij vergden teveel zorg.

Blijkbaar is dit in de afgelopen jaren veranderd. Een andere mogelijkheid is dat deze instelling de dementerenden nergens meer kwijt kon. Hoe het ook zij, met alleen lezingen en concerten hebben ze zo te zien de zorg niet langer op niveau kunnen houden.

Nu is dat ook niet eenvoudig in het huidige systeem. Het moet allemaal steeds goedkoper (behalve in de top uiteraard), wat resulteert in minder handen aan het bed en tevens een gemiddeld lager opleidingsniveau van de verzorgenden. Er is een veelheid aan functieniveaus. Door waar het maar even kan de goedkoopste krachten in te zetten, valt er te beknibbelen op de salariskosten.

Zo mag je bij een doorsnee verpleeghuis al blij zijn wanneer er twee verpleegkundigen in dienst zijn, de rest van de verzorgenden is lager opgeleid. Tja, en dan gaat het natuurlijk al snel mis op het gebied van medicijnveiligheid, toezicht, de kwaliteit van het eten en de valpreventie. Want een goede borging van veiligheid en kwaliteit begint nu eenmaal bij betrokken en goed opgeleid personeel.

Het is wel duidelijk dat er veel hogere eisen gesteld moeten worden aan de minimale personeelsbezetting per afdeling en het opleidingsniveau daarvan. Zowel overdag als in de nacht. Het kost meer, maar het is onvermijdelijk. Anders blijft het bij de Amsterdamse zorginstellingen trekken aan een dood paard. Of een dooie knoll in dit geval.

Tags: