Uitvaartcentrum Stadsschouwburg
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Zondag 09 Januari 2011 in categorie Amsterdam Centraal
Gisteren werd vanuit de Stadsschouwburg Bobby Farrell naar zijn laatste rustplaats op Zorgvlied gebracht.
Enkele jaren geleden zou ik hebbben gevraagd: Bobby wie?
Maar de laatste tijd is hij door de media weer wat afgestoft en opgepoetst, dus nu weet ik weer dat hij de 'zanger' van Boney M. Was.
Zanger tussen aanhalingstekens, want aan zijn kwaliteiten op dat gebied werd openlijk getwijfeld.
Ook wat Boney M. is moet je uitleggen aan iedereen die de jaren zeventig van de vorige eeuw niet bewust heeft meegemaakt.
Daarom mogen we vaststellen dat Bobby Farrell niet een artiest was die het vaderlandse culturele leven de afgelopen vier decennia heeft gedomineerd.
Ik gun iedereen een mooie uitvaart. Toch lijkt het soms of het intense verdriet de nabestaanden elk gevoel voor proportie doet verliezen.
Dit kunnen we ze niet kwalijk nemen, maar er zouden toch mensen moeten zijn die op zo'n moment eventjes schuchter hun vinger opsteken, hun keel schrapen en dan beschroomd opmerken: de Stadsschouwburg, eh, is dat niet wat... overdreven?
Maar wellicht is op zo'n moment het risico dat je de hele Antilliaanse gemeenschap over je heen krijgt te groot en houd je als verstandig mens je mond.
Bij mijn weten is er geen enkele relatie tussen onze toneeltempel en Bobby Farrell.
Het is mij nooit opgevallen dat Bobby daar avond aan avond volle zalen trok met Hamlet of Macbeth. Zelfs niet met Boney M.
Enige terughoudendheid bij de keuze van de Stadsschouwburg als rouwlokatie lijkt mij dus op zijn plaats.
Gewoon in het algemeen, niet alleen bij Bobby.
Van een begrafenis moet je geen theater willen maken.
Er zouden hogere machten moeten zijn die onze Stadsschouwburg behoeden voor oneigenlijk gebruik.
Zo noem ik dat maar.
Want het lijkt mij toch niet de bedoeling dat iedereen maar de zaal kan afhuren alsof het een willekeurig zalencentrum is.
Maar misschien denk ik weer veel te behoudend.
Mogelijk moet de Stadsschouwburg tegenwoordig de eigen broek ophouden en verhuurt men zich daar noodgedwongen aan iedereen die er genoeg geld voor over heeft.
Een vorm van eh tja... zalenprostitutie dus eigenlijk.
Mogelijk daarom binnenkort in dit theater: de jaarlijkse veemarkt, een kanarietentoonstelling of een gynaecologencongres (met lichtbeelden).
| Tweet |
