Onsterfelijkheid
Zondag 07 Februari 2010 in categorie Elders gepubliceerd
Onlangs besefte ik dat ik eigenlijk maar weinig weet van eerdere generaties in mijn familie. Daarin zal ik niet de enige zijn. Zodra je meer dan twee generaties teruggaat in de tijd weet je hooguit nog wat namen, maar verder weet je vrijwel niets van die mensen. Immers, in overgrote meerderheid bestaan onze voorouders uit eenvoudige boerenlullen die snel in het vergeetboek raken. Slechts enkelen van ons kunnen bogen op een bekende naam in de familiegeschiedenis. En zelfs dan is het nog een kwestie van geluk hebben, want ik denk niet dat de nazaten van Anton Mussert of Meinoud Marinus Rost van Tonningen erg opgetogen raken van hun illustere voorvaderen.
In oude schoenendozen vond ik een aantal sepia-kleurige foto-portretjes die stammen uit het begin van de twintigste eeuw. Het moesten familieleden van mij zijn, maar ik had geen flauw benul wie die mensen allemaal waren. Niemand had ooit de moeite genomen hun namen op de achterkant te schrijven. Degenen die het nog hadden kunnen weten zijn inmiddels ook allemaal al dood. Ik begon mij zorgen te maken over mijn eigen houdbaarheid door de eeuwen heen. Het zal toch niet zo zijn dat in het jaar 2150 geen hond meer weet wie ik was? Niet dat ik nu zo belangrijk wil zijn, maar het is toch een deprimerende gedachte dat iemand die het eventueel wil weten, daar nooit achter zou kunnen komen.
Gelukkig heb ik de tijdgeest mee. In de eerste plaats hebben wij tegenwoordig een overheid die alles van ons wil weten, dat systematisch vastlegt en liefst tot in eeuwigheid bewaart. Dik kans dus dat ze in 2345 mijn vingerafdrukken nog kunnen terugvinden, al trek ik het praktisch nut daarvan in twijfel. En verder hebben we uiteraard het internet, waarop tot in alle eeuwigheid onze sporen blijven rondzwerven. Om op dit punt toch een beetje een vinger in de pap te houden, overweeg ik het abonnement bij mijn hostingprovider een paar eeuwen vooruit te betalen (sponsors welkom), zodat mijn weblog voor het nageslacht behouden blijft. En voor de rest vertrouw ik op Google.
Maar ook het terugzoeken in de tijd is tegenwoordig dankzij internet een stuk makkelijker geworden. Door de oude foto's uit de schoenendoos raakte ik gefascineerd door het onderwerp genealogie. Ik kan het woord nauwelijks ongeschonden langs m'n tong krijgen, maar het is geweldig. Er ging een wereld voor me open. Binnen een week tijd wist ik een familiestamboom uit de grond te stampen die terugging tot aan de tijd van de Franse revolutie. Helaas ben ik nog geen familiehelden tegengekomen, maar dankzij datzelfde internet heb ik toch heel wat ontdekt.
Want wat vroeger een jarenlange speurtocht door stoffige archieven vergde, is nu een fluitje van een cent. Voer bijvoorbeeld maar eens je familienaam in bij de Genlias Database. In deze database bevindt zich informatie uit huwelijks-, geboorte- en overlijdensakten die door vrijwilligers uit de archieven worden overgetypt. De database is nog lang niet compleet, maar toch kunnen er al verrassende resultaten uitkomen.
Je voelt je een detective in de tijd, je vraagt je af wat voor mensen er achter al die gevonden namen schuilgingen. Je ziet de enorme kindersterfte in de negentiende eeuw. Je ontdekt waar je voorouders vandaan kwamen. Je ziet hun grenzeloze creativiteit bij het verzinnen van voornamen. In mijn geval bleef men maar generaties lang zitten hannesen met de naam Johannes. Eén keer ging men zelfs zo ver dat men de ene zoon Johannes Bernardus noemde en de volgende Bernardus Johannes. Dankzij de moed van mijn ouders ben ik aan deze wurgende traditie ontsnapt.
Het speurwerk is bijzonder verslavend. CSI is er niets bij. Alle puzzelstukjes zijn in elkaar te passen door gebruik van een stamboomprogramma, bijvoorbeeld MyHeritage (ook in 't Nederlands). Spannend is het eveneens. Was de broer van mijn grootvader fout in de oorlog of zat hij in het verzet? Blijk ik de nazaat van een bastaardzoon van de betovergrootvader van Balkenende? Ben ik bij nader inzien met een verre achternicht gehuwd? Let op mijn woorden: zodra de commerciëlen zich hier op storten gaat dit als televisie-format nog eens heel groot worden.
Geschreven voor weblogmagazine about:blank
| Tweet |
