Straathonden
Woensdag 15 Juli 2009 in categorie Milieu, flora, fauna, Knipsels
Soms is het moeilijk om de juiste prioriteiten te stellen in het leven.
Wat is hoofdzaak, wat is bijzaak?
Bij ons in de hal van het flatgebouw hing een poster.
Hij is nu weg.
Hij was van de Stichting Straathonden Dominicana.
Deze stichting komt op voor de -u raadt het al- straathonden in de Dominicaanse Republiek.
De vrijwilligers van de stichting zetten zich geheel belangeloos in voor de zielige zwerfhonden.
De honden worden gesteriliseerd, ingeënt en ontwormd.
Dat is heel nobel en mooi van de vrijwilligers. Het getuigt van een grote dierenliefde.
Wie bekommert zich anders om de straathonden in de Dominicaanse Republiek?
Mensen zoals ik in elk geval niet!
De Dominicaanse Republiek... Was dat niet één van de armste landen ter wereld? Even googelen levert de volgende cijfers op:
Bijna één derde van de bevolking is ondervoed. Tweeënveertig procent leeft onder de armoedegrens. Ruim zestien procent moet rondkomen van minder dan twee dollar per dag.
Hier ontstaat een ethisch dilemma. Hier moet ik over na gaan denken. Liefst hardop.
Want waarom zou je opkomen voor straathonden in de Dominicaanse Republiek als daar nog zoveel mensen in erbarmelijke omstandigheden leven?
Aan de andere kant zou je kunnen je stellen dat in landen met grote armoede helemáál niemand opkomt voor de dieren.
Dierenliefde is daar een luxe.
Laten we eerlijk zijn, geld geven aan mensen is dikwijls nutteloos. Dat verdwijnt in de bodemloze put van de corruptie.
Als we ons elders op de wereld druk mogen maken over de reuzenpanda, de gorilla of desnoods de korenwolf, waarom dan niet over de straathond in Bolivia? Kan hij er wat aan doen dat hij niet in een bedreigd regenwoud leeft maar gewoon op straat? Is het zijn schuld dat de mensen in zijn land arm en corrupt zijn? Dat ze geen hondenbelasting kunnen betalen? Dat alleen de rijken Pedigree kopen voor hun hond?
Pedigree zou trouwens voor de Dominicaanse Republiek best een oplossing zijn. Vooral als we in aanmerking nemen dat het in die landen al tientallen jaren ook voor arme mensen heel normaal is om hapklare hondenbrokken uit blik te eten.
Gaat in één moeite door dus.
Op de Pedigree site lees ik: "Klik hiernaast op één van de vijf hoofdstukken en ontdek wat het vernieuwde Pedigree.nl jou en je hond te bieden heeft!"
Jou én je hond! Dat biedt perspectieven voor mens én dier. Pedigree geeft voedingsadviezen, handige tips en cursussen.
Verder hebben ze al het Pedigree-adoptieplan, waarmee ze Nederlandse dierenasiels helpen. Dat kan natuurlijk internationaal worden uitgebreid.
Ja, bij nader inzien is het toch heel mooi dat we in een land leven waarin de mensen zich nog kunnen inzetten voor de bijzaken in deze wereld. Anders zouden we alleen maar hoofdzaken overhouden en daar zitten we ook niet op te wachten.
Misschien moeten we een stichting oprichten die het onderwerp wat breder trekt: Stichting Red de Bijzaken.
Daar kunnen dan mooi ook die straathonden onder vallen.
| Tweet |
