Amsterdam Centraal gaat kamertje verhuren
Maandag 06 Oktober 2008 in categorie Amsterdam Centraal
Wat is Amsterdam toch een heerlijke stad om al sjacherend een lekker centje bij te verdienen. Belastingvrij natuurlijk, zolang ze je niet betrappen. Zo kreeg de redactie een epistel door de brievenbus gefrommeld waarin wij werden aangemoedigd om kamers te gaan verhuren aan toeristen. Die betalen dan 25 euro per persoon per nacht en als er dan een stelletje de hele week blijft, loop je toch eventjes lekker financieel binnen.Dat leek ons wel wat! Ter redactie inventariseerden wij hoeveel vierkante meters wij gezamenlijk konden inbrengen. Die tochtige zolders en die vochtige kruipruimtes moesten maar eens hun rendement gaan opbrengen, vonden wij. En als onze lastige tienerdochters nu eindelijk eens bij die enge vriendjes van ze gingen wonen, konden we hún kamers ook nog verhuren.
De toeristen zouden ons aangeleverd worden door de geheimzinnige bemiddelaar van het reclameblaadje. Tegen een commissie van 20 procent. Kijk eens aan, hoe makkelijk wil je het hebben?
Maar wie zat er achter deze reclame? Op het blaadje stond alleen een email-adres en een 06-nummer. We gingen dus maar eens informeren.
Was dit eigenlijk wel legaal?
Het bleek te gaan om een man uit de Van Woustraat die samen met zijn moeder een gat in de markt had ontdekt. Voor zichzelf en voor ons, want Amsterdam had immers een schrijnend gebrek aan hotelkamers. Hij had een mooie webpagina gemaakt met foto's van nette gemeubileerde en gestofzuigde kamers.We hadden nog wél wat vragen.
In de eerste plaats: was dit eigenlijk wel legaal? Want we wilden natuurlijk geen gedonder met de gemeente en de belastingen. Er werd ons door de bemiddelaar verzekerd dat kamertje verhuren gewoon mocht en van hem zou de Belastingdienst niks te horen krijgen. Onze verdiensten konden we desnoods contant bij hem ophalen.
Dat was een pak van ons hart. We zaten bovendien niet vast aan een contract en we mochten zelf bepalen in welke periodes we de kamer ter beschikking wilden stellen. Netjes geregeld, want we wilden tijdens de kerstdagen niet met een stelletje jinglebellende Amerikanen opgescheept zitten.
Maar hoe zat het dan met de badkamer en de wc? Die zouden we moeten delen met de toeristen. Hmm, dat werd dus eventjes remsporen bikken, maar goed, je moet wat over hebben voor een extra zakcentje. Misschien kon er van dat geld zelfs wel een illegale schoonmaakster uit Kazachstan vanaf, dus daar was overheen te komen.
Bijna vergeten: zouden wij geen problemen krijgen met onze huisbaas? Wij hadden tenslotte allemaal een huurwoning. Ze zijn tegenwoordig zo fel op illegale onderverhuur en voor je het weet sta je dan zelf op straat.
Nee, geen zorgen, het was toegestaan één kamer te verhuren.
Ons enthousiasme kende inmiddels geen grenzen meer. Dit was kat in 't bakkie! In gedachten waren wij onze mega-winsten al aan het uitgeven bij de Mediamarkt en de Masarati-dealer. De heren althans, de dames droomden van de PC Hooftstraat.
Maar bange poepertjes als wij zijn, gingen we toch eerst nog maar even bij de gemeente kijken wat nu precies de regels zijn voor dit soort kamerverhuur.
Het werkt aldus: wanneer wij besluiten in deze lucratieve markt te stappen, zijn wij meteen een Bed-and-Breakfast. Dat is een onderneming. Wij dienen dat te melden bij ons stadsdeel en ons in te schrijven bij de Kamer van Koophandel. De gemeente wil vijf procent toeristenbelasting van ons en het rijk stuurt ons een voorlopige aanslag voor de inkomstenbelasting. Want wij zijn een zogeheten actieve verhuurder. Wij verstrekken immers ontbijt en linnengoed en werven actief toeristen via onze zakenpartners uit de Van Woustraat.
Op de achterkant van een bierviltje rekenenden wij uit of deze hele onderneming nog wel lonend was. De bemiddelaar wil 20 procent van ons, de gemeente 5 procent, de inkomstenbelasting toch al gauw 30 procent, de Kamer van Koophandel wil contributie, we moeten linnengoed aanschaffen, wassen, stofzuigen, ramen lappen, ontbijt klaar maken, koffie zetten, remsporen schrapen en kots dweilen van dronken Engelse toeristen.
Voor ons is de lol eraf, dat begrijpt u. Dit is ons véél te veel moeite! We kunnen geloof ik beter gaan 'bemiddelen'.
| Tweet |
