Een kutkrant in de regen
Donderdag 02 Oktober 2008 in categorie Vertellingen
Ik liep in de stromende regen.Naast mij dook een jongen op, een krantenbezorger van een jaar of veertien. Hij had een damesfiets aan de hand, met achterop een blauwe fietstas voor de kranten.
Door een tamelijk intellectueel brilletje met regendruppels op de glazen keek hij mij aan met een beslagen blik.
Hij zag eruit als een leerling van het Spinozalyceum die aan het sparen was voor een Playstation.
Vond ik.
Hij vroeg mij beleefd of ik wist hoe ver het nog was naar het station Lelylaan en hoe hij daar moest komen.
Gewoon rechtuit fietsen, het kan niet missen, je bent er zo.
"Maar ik zou m'n jas maar dicht doen, want anders ben je tegen die tijd zeiknat," raadde ik hem aan op vaderlijke toon.
Hij deed gehoorzaam wat ik zei.
"Maar ik heb een lekke band, is het te lopen?"
Pas toen zag ik de lekke achterband onder de blauwe fietstas met gele letters. Ik stelde hem gerust dat het voor een ervaren krantenjongen een eitje was, hooguit tien minuten.
"Wilt u soms een gratis Telegraaf? Ik heb nog over!" bood hij genereus aan. Hij wilde duidelijk iets terugdoen.
Ik zei dat dat niet hoefde, omdat ik vond dat de Telegraaf gewoon een kutkrant was. Maar toch aardig van hem.
"Ja, daar heeft u eigenlijk wel gelijk in. Het is een kutkrant..."
Hij sjokte weg richting station. De fietstas schuurde tegen zijn achterwiel.
Soms moet je nu eenmaal vuile handen maken om een Playstation te kunnen kopen.
| Tweet |
