Een overval

Mijn strippenkaart was vol. Geen wereldnieuws, maar toen ik bij mijn boekhandel een nieuwe wilde halen, zag ik daar een reusachtig plakkaat achter het raam. Daarop stond de verontwaardigde tekst: "Vanwege onze veiligheid vanaf heden: geen verkoop van strippenkaarten en OV-abonnementen, open vanaf 11 uur. Den Haag bedankt voor uw effectieve beleid in deze."
Mijn doorgaans toch al licht slapende nieuwsgierigheid was meteen gewekt. Wat werd Den Haag hier precies verweten? Ik ging eens horen hoe dat allemaal zat...

Het zat zo: de afgelopen maanden was de boekwinkel al drie keer overvallen. Geen wonder dus dat de eigenaar het een keertje zat was en zijn gemoed luchtte via zijn etalage. Weer eens wat anders dan die saaie boeken van Grünberg in de vitrine, nietwaar? En het trekt toch de aandacht.

Klantgericht als hij is, wilde de boekhandelaar mij wel vertellen wat zijn voornaamste bezwaar was tegen Den Haag: de slappe wetgeving. Er zouden minimumstraffen moeten komen van vijf jaar voor overvallen. Dan zijn de daders tenminste lang genoeg van de straat om anderen niet verkeerd te beïnvloeden. Want hoe werkt dat op dit moment, meneer? Die jonge gasten lopen al vlot weer buiten en hun jongere broertjes zien hoe makkelijk je feitelijk wegkomt met zo'n overval. Ze leren hoe ze even snel geld kunnen pakken.

Scooters
Ik mocht ook nog vernemen dat alle overvallen waren gepleegd door Marokkaanse jongetjes op scootertjes. Ik ben daar maar niet verder op doorgegaan, want voor je het weet loop je weer alle scooters over één kam te scheren en te stigmatiseren. Gelukkig had de boekwinkelier verder helemaal niets tegen scooters. En ook niet tegen Marokkanen, want achter de toonbank stond een vriendelijk glimlachende Marokkaanse dame in vol hoofddoek-ornaat.
Ik vroeg gniepig of dat soms óók een extra veiligheidsmaatregel was, maar nee, dit was louter toeval. Zij was een studente die wat wilde bijverdienen.

Harde kern
Ik kan me het gefrustreerde gevoel van de winkeliers goed voorstellen. Het algemene beeld is toch dat de overheid te weinig greep heeft op de rechtshandhaving. De afgelopen week kwam het Utrechtse Kanaleneiland in het nieuws vanwege de grote overlast door criminele Marokkaanse kinderen. De politie was de greep op de wijk bijna kwijt. De politiechef kwam in gala-uniform uitleggen dat het hier ging om een 'harde kern' van 21 kinderen. Onder de twaalf jaar, begreep ik.
De gemiddelde schoolklas is groter, dus hier ontstaat het beeld van een machteloze overheid die met al haar machtsmiddelen zelfs geen orde kan houden in een klasje van 21 moeilijk opvoedbare kindertjes.
Geert Wilders wrijft alweer in z'n mollige knuistjes en trakteert zichzelf op een extra permanentje bij de kapper...

Geen excuus
Hier in Amsterdam Slotervaart doen ze het gelukkig wat beter dan in Utrecht. Wij hebben de Straatcoaches. Die pakten de daders van de laatste overval op de boekwinkel. Ze moesten wel, want hun kantoor zit direct náást de boekwinkel. Die verschutting konden ze zich natuurlijk niet permitteren en dus ging zelfs hun kantoorpersoneel op de fiets achter de daders aan.
Eén ding hoop ik wel: dat de aanwezigheid van straatcoaches geen excuus vormt voor de straatagent om zich minder te vertonen.

Tags:
boekhandel criminaliteit overval slotervaart

Geef een reactie: