Jan Marijnissen

Met de verkiezingen in het verschiet schildert Verbal Jam weer een paar dubieuze portretten van politici. Vandaag: Jan Marijnissen (SP).

Op Jan Marijnissen valt eigenlijk weinig aan te merken. Dat is mooi, maar ergens geeft dat ook wel weer te denken. Hij is een echte man van het volk. Bij hem is er geen kloof tussen politiek en burger, of het zou de gegoede burger moeten zijn. Op zijn betrouwbaar en integer imago zal menig collega-politicus jaloers zijn. Van eenvoudig lasser werkte hij zich op tot ons Nationaal Geweten.

Marijnissen houdt wel van een lolletje en is vlot in de omgang, met hem kun je een biertje drinken. In de publiciteit voelt zijn partij altijd perfect de tijdgeest aan. Ze waren als eerste op internet met een eigen website, hadden leuke propagandafilmpjes en maakten al podcasts toen Donner het internet nog moest ontdekken. De SP weet zichzelf prima in de kiezersmarkt te zetten. Andere politici hebben dit inmiddels gretig maar knullig geïmiteerd, met alle rampzalige gevolgen van dien. De verkiezingscampagne gaat ten onder aan leukigheden.

Maar is het dan allemaal halleluja met Jan Marijnissen? Tegenstanders refereren graag aan het maoïstisch verleden, maar dat is flauw. Niettemin heeft Jan nog wel wat trekjes van de grote leider om wie het allemaal draait. Zijn ego is er inmiddels groot genoeg voor. Hij staat open voor discussie, duldt enige tegenspraak, zolang je het daarna maar met hem eens bent. Dat bleek indertijd wel uit een NPS-documentaire over de Tweede Kamer, waarin Agnes Kant door Jan eventjes de les gelezen werd. Maar die scène was hevig gemanipuleerd door de makers, vond Jan.

Jan is bijkans de personificatie van de SP en het beeld dat hij alles eigenhandig doet en verzint wordt zo zorgvuldig mogelijk in stand gehouden. Intussen werken talloze briljante maar vrijwel anonieme medewerkers zich de takken om Jan allerlei leuke en originele dingen te laten doen. Jan heeft een weblog en hij won er zelfs een Dutch Bloggie mee. "Ik heb 'm gewonnen," juichte hij en toen werd het toch tijd dat ik hier even in twijfel trok of hij dat weblog wel helemaal alleen schreef. En inderdaad, dat deed hij niet. Begrijpelijk, maar doe dan niet alsof.

Tot voor kort wist Jan niet eens wat MSN-en was, moet ik nota bene via de Libelle vernemen. Op dat gebied is hij bijgepraat door dochter Lilian. Lilian is ook van de SP. Ze zit in de gemeenteraad van Oss. Dit gegeven leidt natuurlijk ook tot wantrouwen. Want kinderen horen zich tegen hun ouders af te zetten en dus was het geloofwaardiger geweest wanneer Lilian op een VVD-zetel was gaan zitten. Maar zo werkt dat niet in huize Marijnissen. Ik zie Jan al achter de keukentafel verordonneren: "Jij gaat voor de SP, anders kom je er hier niet meer in!"

Jan en zijn SP hebben altijd gelijk. De principes zijn van roestvrij staal. Wel zo duidelijk, maar gek genoeg is Jan blijkbaar toch niet in staat de linkse ideologie aan elke kiezer even helder uit te leggen. De partij trekt namelijk nogal wat volk aan dat volgende keer net zo makkelijk op Geert Wilders stemt. En wat te denken van gefortuneerde SP-leden als Adam Curry, Gretta Duisenberg en Georgina Verbaan? Deze financieel goed, maar intellectueel minder bedeelden hebben het partijprogramma kennelijk toch wat slecht begrepen. Georgina zit overigens inmiddels als lijstduwer bij de Partij voor de Dieren. Zij wil niet in de Tweede Kamer, lees ik. Dat ontlokt mij een zucht van verlichting, want op een tweede Gonny zit ik niet te wachten.

Maar wat moeten we nu met Jan? Gaan we op hem stemmen? We zullen wel moeten. Een andere keuze tolereert hij denk ik niet.

Andere afleveringen in deze serie dubieuze politieke portretten:
- Femke Halsema.
- Wouter Bos.
- Gonny van Oudenallen.
- Mark Rutte
- André Rouvoet

Tags:
jan marijnissen leider politici politiek portret sp verkiezingen

Geef een reactie: