Uitstervende uitgevers
Woensdag 11 Oktober 2006 in categorie Lezen, Kunst en Cultuur
Al mijn halve leven probeer ik die vuistdikke psychologische roman over een depressieve melkrijder in Drente te verkopen aan een uitgever. Vergeefs natuurlijk. Het merendeel der uitgevers selecteert tegenwoordig zijn auteurs op de kenmerken jong, sexy, vrouw, bij voorkeur blond of nymfomaan en met verkoopbevorderende borsten. Samengevat: een schrijver moet Playboy-fähig zijn, zoals Heleen van Royen.
De enige uitzondering op deze moderne trend is volgens mij Van Oorschot. Die geeft voornamelijk dode schrijvers uit. Behalve Voskuil, maar bij nader inzien is je leven slijten op het Meertens Instituut eigenlijk hetzelfde als dood zijn.
Eén op de zestien mensen in Nederland houdt zich bezig met het schrijven van boeken. De meesten waarschijnlijk tegen beter weten in. Maar wie schrijft die blijft, luidt het cliché en dus ploetert men onverdroten voort. Dat gezegde is trouwens onwaar. De boeken blijven, de schrijver niet. En dat is maar goed ook. Wij willen niet tot in eeuwigheid al die vervallen schrijverskoppen op ons netvlies. Harry Mulisch bijvoorbeeld is inmiddels rijp voor monumentenzorg. Maar in elk geval is hij het laatste levende bewijs dat men vroeger selecteerde op literaire kwaliteiten in plaats van lichamelijke.
Maar er gloort hoop voor mij en duizenden anderen. De uitgeversbranche heeft z'n langste tijd gehad. In een computertijdschrift lees ik namelijk deze maand dat uitgeven voortaan een fluitje van een cent is. Surf naar de website Lulu.nl, upload het manuscript, ontwerp een kaftje, bepaal uw eigen royalties en voor een prikkie wordt de paperback geproduceerd. Wél zelf alle spelfouten eruit halen. Via internet ligt uw meesterwerk wereldwijd in de virtuele schappen. Geestdodende signeersessies behoren tot het verleden.
Nu zal vanuit de gevestigde orde de neiging bestaan dit nieuwe uitgeven niet serieus te nemen. Dat is altijd gevaarlijk bij recente ontwikkelingen op internet. Dit fenomeen mag niet worden onderschat! Voor je het weet zijn je bijen ineens niet zo bezig meer.
In elk geval ziet mijn melkrijder uit Drente het leven ineens weer helemaal zitten!
| Tweet |
