de zorgen van de jeugd
Donderdag 24 November 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Vanuit het stille donker staarden we somber naar de lantaarns die in de verte langs de weg stonden. Een beetje mist gaf ze een halo. We stonden op het uitgestrekte, met struiken en onkruid overgroeide opgespoten land, mijn vriendje en ik. Het struinen, graven en hutten bouwen was die middag niet zo onbekommerd gegaan als anders. We maakten ons zorgen, een beklemmend gevoel had zich van ons meester gemaakt.De Russen, de Amerikanen, ze spookten door onze gedachten. Het sombere, gespannen nieuws van die dag had ons ongerust gemaakt. We wogen onze kansen af ooit nog volwassen te worden. Niet hardop natuurlijk, want jongens van die leeftijd kunnen zich niet laten kennen. Moesten wij het doen met die paar jaar kindertijd? Was er morgen nog een dag? In onze bange fantasie zagen wij al de atoomwolk uitstijgen boven die lantaarns, aan de weg, in de verte. Het was eind oktober 1962, de dagen van de Cubacrisis. Rusland had op Cuba kernraketten geïnstalleerd. Amerika had Cuba met schepen geblokkeerd. President Kennedy eiste dat de Russische raketten werden weggehaald. Chroesjtsjow reageerde met krijgshaftige taal. Een atoomoorlog leek nabij, de mensen in Nederland hamsterden voedsel en water.
Geschiedenis was ons lievelingsvak. En dus wisten wij van Hiroshima en Nagasaki.
Het werd steeds donkerder. Met bedrukte gezichten liepen wij naar huis. Want op één of andere manier vonden wij dat je maar beter thuis kon zijn als de bom viel. Dan hoefden je ouders zich in hun laatste seconden tenminste niet ongerust te maken waar je uithing.
Vandaag wordt het YoungMentality-onderzoek gepresenteerd. Dat is gedaan onder vierduizend jongeren door uitgeverij Sanoma Young en door de marketingbureaus Motivaction en Young Works. Daaruit blijkt dat ook hedendaagse jongeren zich zorgen maken. Om de economie, het milieu en terroristische aanslagen. Vooral kinderen tussen acht en dertien jaar zijn het meest beducht voor terroristisch geweld. Daar mogen wij wel eens rekening mee houden, voordat we in de media weer allerlei hypes creëren. Want jonge kinderen kunnen nog niet zo best relativeren.
De Cubacrisis heb ik ongeschonden doorstaan. Daardoor kan ik mij nu op latere leeftijd de luxe permitteren mij vooral nog druk te maken over bijkomstigheden. Zoals YoungMentality, Motivaction, Young Works en Sanoma Young. Ik proef die namen eens... Ze zijn bijna erger dan die hele Cubacrisis! Arme jeugd van tegenwoordig. Waar moet dat heen?
| Tweet |
