het muiderslot (2)
Vrijdag 28 Oktober 2005 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
De rondleidingen in het Muiderslot blijven je altijd bij. Toen ik een schooljongetje was nam mijn vader mij al mee naar dit voormalig kasteel van Floris de Vijfde en P.C. Hooft. De gids vertelde spannende geschiedenisverhalen. Dat was geen kunst met zoveel historisch wapentuig onder handbereik. Maar goed, hij had zich voor hetzelfde geld alleen op de volwassenen kunnen richten. De man vroeg mij of ik wist wanneer de VOC was opgericht. Het zweet brak mij uit. Op school waren wij pas bij de Batavieren!
Na een pijnlijke stilte riep de gids triomfantelijk: "In 1592!".
"Niks hoor," sprak mijn vader, die erg gis was in die dingen, "in 1602!"
Hij kreeg bijval van andere bezoekers, die het nu óók ineens weer wisten.
De gids kleurde knalrood. Na deze publieke vernedering zat er plots een stuk meer tempo in de rondleiding. Dit kwam mij niet slecht uit, want er was mij na afloop patat beloofd. Ook tegenwoordig worden de kinderen nog nadrukkelijk betrokken bij het geschiedenisverhaal. En nog steeds weten die kinderen niks. Hoeveel moeite de vriendelijke muiderslotmevrouw ook deed om de meest simpele antwoorden uit die anders zo bijdehante koters te trekken, het bleef minutenlang stil.
En wij maar wachten! En dan vroeg ze nog niet eens naar jaartallen! Nee, of ze het verschil konden zien tussen een jongen en een meisje op twee schilderijen. Simpeler kán bijna niet. Toegegeven, de twee afgebeelde zeventiende eeuwse kontkrummels hadden beiden een jurk aan, maar voor hedendaagse kinderen moet dat toch een eitje zijn na travestietentypes op de buis als Kelly en Dana International.
Een andere beproeving die het Muiderslot nog steeds in ere houdt zijn de 'Nederlandse Uitdrukkingen en Gezegden'. Daar word je mee doodgegooid tot je bijkans smeekt in een rustige kerker te worden geworpen. Of vanaf de zuidertoren in de slotgracht, dat maakt je op zo'n moment niks meer uit.
In pakweg vijftig minuten krijgt de geplaagde bezoeker een heftig etymologisch college voor de kiezen waarin op guitige wijze de volgende woorden en uitdrukkingen worden verklaard: verbloemen, dondersteen, met open vizier, heetgebakerd, doofpot, heet hangijzer, lopend vuurtje, vensterbank, klinkende munt, in eigen sop gaarkoken, pottenkijker, wittebroodsweken, op z'n geld zitten, hond in de pot, bier hijsen, halve gare, misbaksel, heethoofd.
Volgens mij waren het er vroeger nóg meer, maar u merkt: ik heb dit keer braaf opgelet.
Tweet |