levenskort voor mohammed b.
Vrijdag 15 Juli 2005 in categorie Baanbrekende denkbeelden
De novelle 'De Oubliette' was in 1933 het prozadebuut van schrijver Simon Vestdijk. Best kans dat u het nog op uw boekenlijst heeft gehad, want het is een lekker dun boekje. De naam oubliette komt van het Franse woord 'oublier', dat 'vergeten' betekent. Een oubliette is een duistere kerker in een middeleeuws kasteel. Eerder een soort put. De onfortuinlijke gevangene wordt erin geworpen, het deksel gaat erop en hij wordt vervolgens 'vergeten'. Dik kans dat de gedetineerde op de bodem tussen de knekels van z'n voorgangers belandt.U ziet, vroeger deed men niet zo ingewikkeld over de rechten van de mens en de humane behandeling van gevangenen. Hoewel het principe van de oubliette érgens toch ook wel iets humaans in zich draagt. Je geeft iemand niet de doodstraf, maar levenslang. In een oubliette duurt dat levenslang maar kort, dus dat is eigenlijk veel menselijker dan iemand decennia lang opsluiten in een extra beveiligde inrichting. Welbeschouwd is de oubliette dus het ideale detentieregime voor Mohammed B. Hij komt niet in contact met medegevangenen en daardoor is het risico op ronselen voor de jihad nihil. Weer een zorg minder voor diverse kamerleden en minister Donner. In de oubliette is ook geen telefoon of internet, dus de kans dat Mohammed zijn radicale ideeën vanuit zijn cel verder blijft verspreiden is uitermate gering. We moeten alleen oppassen dat hij niet stiekem koek en snoep mee naarbinnen smokkelt, want dat trekt maar ratten aan.
Wie tegenwerpt dat herinvoering van de oubliette in strijd is met allerlei internationale humanitaire verdragen kunnen we geruststellen. Dit zijn in de ogen van Mohammed B. toch maar decadente voortbrengselen van de verdorven Westerse maatschappij. Hij erkent ze niet en haat ze zelfs.
Nee, wij kunnen hem met een gerust hart en schone handen in de oubliette werpen. Wanneer iemand over pakweg tien jaar eens vraagt wat er toch van die Mohammed B. is geworden, lichten we met gespeelde schrik het deksel en constateren daarna quasi-bedremmeld: "Shit, da's waar ook, hélemaal vergeten!"
| Tweet |
