lonsdale

Zondag 10 April 2005 in categorie Lezen

De dichter C.B. Vaandrager trad in 1952 met zijn gedichten op in Rotterdam. Hij begon dat optreden met de uitroep: Wollen Sie die totalische Poesie???
De zaal nam hem dat niet in dank af, zo vlak na de oorlog en Vaan (voor vrienden) moest onder politiebewaking naar huis worden gebracht.

Uitgever G.A.van Oorschot -eveneens overleden- zette de zaak bij een vergadering van de Bond tegen het Vloeken eens op stelten door het ene godversegodverdomme na het andere te laten horen. Het scheelde weinig of hij werd volgens oud Christelijk gebruik gekruisigd.

Ikzelf vond het een goed idee om tijdens mijn academietijd in de jaren 70 een onderscheidingsteken van de Waffen SS te dragen. De directeur deelde mijn enthousiasme niet, maar ontving mij met lachend gezicht.
"Waar is je uniform, waar zijn je laarzen?" vroeg hij schalks. Hierna kon ik gaan.
Ik voelde me onprettig, had hij mijn provocatie niet begrepen? De volgende dag droeg ik de medaille niet meer, de lol was er behoorlijk af.

Mijn ome Herman -God hebbe zijn ziel- overleefde zes concentratiekampen. Hij kwam vaak bij ons thuis, immer vrolijk. Op een avond werden op het televisiejournaal beelden getoond van de Engelse neo-fascist Mosley. Deze man, met snorretje, sprak (expres?) met een aan Peter Sellers verwant Duits accent. Dat leverde veel aardigs op. "I zink zer Führer is a most adorable perzon, dont you zink zo?"
We wachtten met angst en beven af wat ome Herman zou gaan doen. In huilen uitbarsten? De televisie kapot gooien?
Hij knipperde echter nauwelijks met z'n ogen en zei: "Die man heeft gewoon een probleem!"

Zou het helpen aan een principiële Lonsdaler te vragen: "Waar is je helm?"
Of heeft hij gewoon een probleem?