onvoorstelbaar getal
Woensdag 29 December 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Grote aantallen werken vervreemdend. Je kunt je er nauwelijks iets bij voorstellen. Zeventigduizend doden (en nog steeds oplopend) bij de tsunami die op 26 december de kuststreken van Sri Lanka, Indonesië, India, Thailand en Maleisië trof, zijn eigenlijk niet goed te beschrijven in de berichtgeving. Dan krijg je surrealistisch schrille contrasten met ander nieuws als een oliebollentest in het Algemeen Dagblad.Ik doe een poging de getallen te bevatten. Hoeveel is zeventigduizend mensen? De nieuwste Amsterdamse tram, de 'Combino', heeft een lengte van 28,9 meter en er passen maximaal 165 passagiers in. Voor zeventigduizend mensen zouden er bijna 425 trams nodig zijn, die achter elkaar gezet een lengte van 12,28 kilometer vormen. De langste tramlijn in Amsterdam is lijn 14 met 12,5 kilometer, tussen Sloterpark en Flevopark. Met 425 combino's staat de lijn van voor tot achter vol.
Alleen: het lukt me nog steeds niet die zeventigduizend slachtoffers in mijn brein op een rijtje te krijgen.
In mijn kindertijd hadden we nog grote klassen met vijftig leerlingen. Dat was een uitermate volle bak. Ik heb gehoord dat naar schatting de helft van de slachtoffers van de tsunami-ramp bestaat uit kinderen. Of het klopt weet ik niet. In elk geval vormen vijfendertigduizend kinderen zevenhonderd van die volle klassen. Als ze al onderwijs kregen gaan die nooit meer over. Maar ook dit getal blijft voor mij onvoorstelbaar.
| Tweet |
