de ware kampioen
Zondag 20 Juni 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Willem van Heineken,
vader des vaderlands
"Altijd geven ze de boel weer uit handen... Je verheugt je erop, je zorgt dat je goed bent voorbereid, de hele straat is er klaar voor, maar zij geven de boel op het laatste moment weer uit handen..." vader des vaderlands
Aldus mompelend liet de aangeschoten baas na de wedstrijd zijn hond uit in de druilerige avondregen. Het bejaarde beest was slordig oranje gespoten en druppelde oranje na. De baas had de Nederlandse vlag in z'n snor, het oranje t-shirt aan, de luidsprekerhoed op. Wat daarvan over was althans. Het Heineken hoofddeksel had zichtbaar sterk geleden onder de emoties van de afgelopen wedstrijd. Het had nu ongeveerd dezelfde vormen als een vertrapt bierblikje van deze fabrikant.
De bierbuikige baas ademde diep zuchtend zijn alcoholkegel tegen de wind in. "Nog een geluk dat ik geen kaartjes heb genomen. Nog een geluk..."
De hond draaide krampachtig een drol. Niet oranje. De baas wachtte gelaten, de regen druilde voort. Daarna sjokten beiden verder de avond in, af en toe fletsig oranje oplichtend wanneer ze een lantaarn passeerden.
"Oleehee, olee... Oholee, olee... Godverdô-hô-muh, godverdô-hô-muh..." klonk het treurig lallend uit de verte.
Heineken wordt kampioen.
| Tweet |
