pas op voor zakkenvullers!

Zaterdag 08 Mei 2004 in categorie Schandelijke taferelen

Het ene salarisschandaal is nog niet uit de krantenkolommen verdwenen of het volgende dient zich alweer aan. Dit keer gaat het over de nieuwe hoofdcommissaris van Amsterdam, Bernard Welten. 'Der Kommissar' werkt nu nog in Groningen, verdient daar 8900 Euro bruto per maand en gaat dat in Amsterdam ook verdienen. Daarbovenop zal Amsterdam 49,5 procent van zijn woninkje gaan betalen. Immers, zijn huidige optrekje in het hoge noorden staat voor 885 duizend Euro in de aanbieding (haast u!), dus in Amsterdam mag de arme man er niet op achteruit gaan. Het tv-programma Netwerk onthulde dit alles de afgelopen week. De Amsterdamse burgemeester Job Cohen vond het allemaal heel normaal, want hij had het tenslotte zelf zo bedisseld met Welten. Kortom, de regenten zijn weer terug... Wat blijkt? De burgemeester kan in zijn eentje bepalen hoeveel de hoofdcommissaris gaat verdienen en hoe diens arbeidscontract eruit komt te zien. Zonder enige democratische controle, zonder verantwoording te hoeven afleggen aan de gemeenteraad. Dit mochten we vernemen van Lodewijk Asscher, voorzitter van de Amsterdamse PvdA-fractie. Hij was er op z'n zachtst gezegd bepaald niet blij mee. In theorie en misschien ook wel in de praktijk kan de burgemeester dus gewoon een vriendje het baantje van hoofdcommissaris geven plus wat extra riante arbeidsvoorwaarden. Want Welten zit dankzij Cohen tot aan zijn pensioen geramd.

Hoge salarissen voor topambtenaren worden altijd verdedigd met het argument dat dit nu eenmaal de prijzen in de markt zijn en dat je iemand met die kwaliteiten anders niet kan krijgen. Zelfs de politievakbond kan zich wel voorstellen 'dat je zo'n man wat extra's biedt om hem naar Amsterdam te halen'.

Is er nu niemand die eens flink de vloer aanveegt met deze mythe? Zij komt voort uit het kwalijke Amerikaanse managersdenken, waarbij iedereen een grote broek aantrekt over de eigen unieke kwaliteiten die in werkelijkheid vooral bestaan uit het vermogen zichzelf te verkopen en de eigen zakken goed te vullen.

Enkele decennia geleden had Amsterdam even capababele of incapabele hoofdcommissarissen als nu, maar die verdienden gewoon het salaris dat er voor dat baantje stond. Een eerdere hoofdcommissaris in Amsterdam, Eric Nordholt, is waarschijnlijk degene geweest die voor de trendbreuk heeft gezorgd. Die moest ook zo nodig naar Amsterdam worden gelokt vanwege zijn 'kwaliteiten'. U weet het vast nog wel: dat was die politiebaas ten tijde van de IRT-affaire en die zo slecht overweg kon met zijn collega uit Utrecht.

Waarom moet Bernard Welten zo'n gênant luxueus arbeidscontract krijgen? Om hem over te halen naar Amsterdam te komen? Nergens voor nodig. Hij was al eerder commissaris in Amsterdam in het begin van de jaren negentig. Hij had gewoon kunnen blijven. Maar blijkbaar ging zijn carrière boven Amsterdam en vertrok hij naar Groningen. Laat hem daar lekker blijven, want er gaat niets boven Groningen en dus moeten we in Amsterdam vooral geen pogingen doen daar toch nog overheen te komen.

Presteert zo'n man eigenlijk beter als hij zoveel geld krijgt? Volgens mij niet. Ik schreef hier al eerder dat Welten vond dat de Amsterdammers zelf maar eens een beetje beter op hun spullen moesten gaan passen. Daartoe moesten ze dan worden gedwongen door bepaalde zaken zoals fietsen onverzekerbaar te verklaren. Dat is fijn om te horen, een commissaris die zijn werk op de burger afschuift en daarvoor nog extra geld wil ook.

Heeft Welten dan zulke geweldige managerskwaliteiten? Dat staat nog te bezien. Welten doet namelijk net als andere topmanagers: voor bepaalde projecten huurt hij gewoon 'externe deskundigheid' in. Zo blijkt Welten bijvoorbeeld bijzonder te spreken over de hulp indertijd van ene meneer Gerard Otten van het adviesbureau MC Works BV. Met vriend Gerard moest hij bijvoorbeeld de instroom van allochtonen bij de politie zien te bevorderen. Bij nader inzien is dit geen eclatant succes geworden, want de ene na de andere allochtone diender ziet het niet meer zitten bij de politie.

Het is bijna standaard praktijk tegenwoordig: je krijgt als manager opdracht iets te (re-)organiseren en vervolgens laat je het werk door een ander doen. Dat betaal je natuurlijk niet uit eigen zak maar uit de publieke ruif. Als het klusje mislukt kun je de externe consultants de schuld geven, als het slaagt kun je er zelf goede sier mee maken en in je volgende baan een nòg hoger salaris vragen.

Hier in Amsterdam bereiden wij ons voor op de komst van de heer Welten. Wij hangen overal bordjes op met de tekst: "Pas op voor zakkenvullers!"


Zie ook: Het Parool

[Aantal woorden: 839 - Aantal keer gelezen: 7]

Tweet

 

 

 

Geef een reactie: