geen kunst
Zaterdag 03 Mei 2003 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Alles, maar dan ook alles, is afgedekt met plastic. De bank, de tafel, de stoelen, de boekenkast, de piano en de schermerlamp. Vele vierkante meters dunne kunststof bewegen sierlijk als mystieke mistflarden bij het minste trekje tocht. Ergens op een bijzettafeltje wasemt een vergeten kopje thee zijn laatste restje warmte tegen het halfdoorzichtig folie. De kamer is gevangen in een unieke, stille geheimzinnigheid.
Nu zou die directeur van de rijksakademie eens moeten binnenlopen. Hij zou zeggen: dit is kunst!
Waarop ik dan moet bekennen: nee hoor, we zijn nog niet begonnen!
Ik zie zijn verbaasde blik en haast mij eraan toe te voegen: ...met schilderen... Het plafond moet nog!
Ik had mijn mond moeten houden. Want soms is iets kunst voordat je ook maar een poot hebt uitgestoken. Zolang er maar op het juiste moment de juiste directeur binnenloopt!
Gisteren staarde ik bij de Praxis naar het rek met verf. Er stonden bussen verf met JAN erop. Die 'Jan' is Jan des Bouvrie. En die verf is best behoorlijk prijzig. Want soms is iets duur zonder dat iemand daar een poot voor heeft hoeven uitsteken. Zolang er maar de juiste naam op staat: Jan des Bouvrie. Die dan vervolgens lekker binnenloopt.
Koop dus géén verf van Jan. Want je moet het er toch echt nog steeds zélf opsmeren. Denk maar niet dat Jan of die directeur dat voor je doet. Want dát zou geen kunst zijn...
Je ziet óók nooit kwastreiniger waar Jan des Bouvrie op staat...
| Tweet |
