Vrijdag 27 April 2012 in categorie Politiek & Maatschappij, Royalty
Nu het kabinet is gevallen, blijf ik ineens zitten met het montere gevoel dat de crisis óók meteen voorbij is. Want laten we wél wezen: de crisis kwám van rechts. Kunnen we dan nu weer gewoon doen? Gedurende deze gehele kabinetsperiode kon ik het gevoel maar niet van mij afzetten dat wij als burgers gigantisch in de maling werden genomen. En dat worden we natuurlijk ook, want wij draaien op voor de miljarden die anderen over de balk hebben gesmeten. Ik heb tenminste nog niets vernomen van enige poging om de illegale miljarden te achterhalen waarmee de Griekse rijken hun land zijn ontvlucht.
In eigen land zijn de verhalen van frauderende en/of graaiende topmanagers eveneens nog aan de orde van de dag.
Lees verder...
Donderdag 19 April 2012 in categorie Schandelijke taferelen, Royalty
Willem-Alexander en Maxima kochten weer eens een villa. Dit keer in Griekenland. Een aardige middelvinger-geste naar de Grieken, die net aan de bedelstaf zijn geraakt. Met het invoelend vermogen van onze kroonprins zit het wel snor, dat merkt u. Dit doet het ergste vrezen voor de toekomst. Het is dus maar goed dat hij straks alleen nog cermoniële pijpendansjes mag doen.
Ik vroeg mij af waarom ons koningshuis zo rijk moet zijn. Zo'n gekke vraag is dat niet. Bij het royaltyprogramma Blauw Bloed van de EO doen ze echter alsof die rijkdom de normaalste zaak van de wereld is. Want alle koningshuizen zijn rijk en dus hoort het zo. In de loop der eeuwen is die rijkdom geplunderd van het plebs, maar dat valt buiten het 'format' van het programma.
Toch verdient het aanbeveling om de rijkdom van vorstenhuizen eens flink af te romen. Het liefst in Europees verband. Dat heeft veel voordelen. Ten eerste helpt het ons in één klap uit de crisis en ten tweede uit de ellende. Want koningshuizen met geld geven steevast ellende. Ze raken betrokken bij Lockheedschandalen, fraudezaken, snelheidsovertredingen, ski-ongelukken, buitenechtelijke escapades of het doodschieten van beschermde diersoorten.
Lees verder...
Donderdag 03 Mei 2007 in categorie Royalty
Dit item is uitgezonden in het Radiolog van VPRO's De Avonden en staat inmiddels ook online onder 'verbal jam op de radio' (zie rechterkolom).
De afgelopen week zat vol Oranjedrukte. Ik houd daar niet zo van, dus ik heb de wijk genomen naar mijn buitenhuis op het Friese platteland. Daar is het tenminste rustig. Ik moet dan altijd denken aan de beroemde woorden van Herman Finkers: Eén stoplicht springt op rood, een ander weer op groen, in Almelo is altijd wat te doen. Nou, op mijn dorp in Friesland is dat nog stukken beter. Daar hebben ze zelfs geen stoplichten. Alleen een pittoreske brug die af en toe open en dicht gaat. De brug is de hangplek voor wat oude mannetjes, die de langsvarende plezierjachten van commentaar voorzien.
Het Koninginnedagspektakel op ons dorp beperkte zich tot het hoogst noodzakelijke. Men hing de vlag uit. Een klein groepje kinderen in de nieuwbouwwijk verderop trok vanuit het dorpshuis langs verschillende lullige spelactiviteiten onder leiding van wat ouders. Zo zat op een verlaten straathoek een eenzame buurtvader onderuitgezakt naast een kromgetrokken sjoelbak te wachten tot de kleintjes langskwamen. Ondertussen dronk hij uit verveling maar een krat bier leeg, waardoor de stemming er toch nog een beetje in bleef. Eindelijk kwamen de kinderen de hoek om en renden enthousiast op de sjoelbak af. Maar uitgerekend op dat moment stond de buurtvader tegen een nabijgelegen schutting zn volle blaas af te wateren. Zul je altijd zien.De brave plattelandskinderen bleven beleefd wachten tot hij klaar was. Kom daar in de grote stad eens om!
Lees verder...
Vrijdag 31 Maart 2006 in categorie Royalty
"Nou zeg, ik zal nóg eens op staatsbezoek gaan hierzo! Ik word hier compleet genegeerd! Geen enkel gevoel voor royalty. 't Is dat m'n schoondochter zo'n hoop
fun heeft, maar anders was ik allang weer vertrokken. Die president -hoe heet die man-, Kirchner ja, die heeft geeneens tijd voor me. Voor de vorm kreeg ik een cadeautje van meneer. Een zilveren tulp. Gut, gut, origineel hoor! Echt zo'n ordinaire
bloembollenkwekersprijs. Later kwamen de ondernemers daar met
nóg zo'n ding aanzetten. Wisten ze niet van elkaar, haha! Stonden ze daar bedremmeld voor schut met hun tulpje."
Lees verder...
Maandag 03 Oktober 2005 in categorie Royalty, Waargebeurde verzinsels
In de stallen van paleis Het Loo werd zoals u weet gisteren de olifantenverzameling van wijlen Prins Bernhard geveild. Voor de gewone man is zo'n olifantje natuurlijk niet weggelegd, want die moet zijn zuurverdiende centjes apart houden voor het nieuwe ziektenkostenstelsel en de hogere energierekening. Waarom moeten die dingen trouwens zo nodig worden verkocht? Hij heeft ze merendeels toch zelf ook voor niks gekregen? Ik zou zeggen: verdeel ze willekeurig onder het volk. Of stuur de kleine Amalia ermee naar de koninginnedagvrijmarkt.
Zelf had ik trouwens nog een mazzeltje. Ik hád al een olifantje van Bernhard. Een week na zijn overlijden reed ik langs Soestdijk en wat lag daar bij het vorstelijke vuilnis? Precies, een olifantje! Het was het koninklijke knuffeldier! Het beest was vast en zeker nog door 'mammie' Juliana voor hem gebreid.
De prins-gemaal had er zo te zien decennia lang mee geslapen, want het olifantje was danig verfomfaaid. Het zat bovendien vol vlekken van pijptabakssap en kwijl. Ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat Bernard de gewoonte had om met het slurfje in z'n mond te slapen.
Maar goed, na vier keer in de wasmachine en de nodige liters Robijntje (dat schijnt speciaal voor knuffeldieren te zijn) was het olifantje weer aardig toonbaar. Voorwaar een uniek collector's item en helemaal gratis voor niets. Zoals het hoort natuurlijk...
Maandag 27 Juni 2005 in categorie Royalty
Zojuist heb ik even naar het journaal van gisteravond gekeken. Mijn gevoelens tegenover het koningshuis zijn nogal ambivalent. Ik heb niets persoonlijks tegen de koningin en de haren, maar ik ben vast en zeker ook geen oranjefan. Hevige republikeinse gevoelens borrelden er bij me op toen ik zag hoe het bij het ziekenhuis verzamelde publiek applaudisseerde voor prinses Amalia en de ouders van Máxima.
Het was weer eens duidelijk in hoeverre de koninklijke familie er steeds weer in slaagt pijnlijke feiten bijna geruis- en vrijwel schaamteloos onder het tapijt te vegen. Naar mijn smaak hebben familieleden er net iets te vaak een handje van gehad zich met ronduit foute lieden op te houden of het voor zulke lieden in woord of geschrift op te nemen.
Natuurlijk zijn Máxima en Amalia niet schuldig aan de gruwelijke dingen waarvoor hun (groot)vader indirect (sommigen zeggen zelfs direct) verantwoordelijk is en blijft. En het is waarschijnlijk onmogelijk (en unfair tegenover Máxima en haar kinderen) om de heer en mevrouw Zorreguieta geheel uit Nederland te weren. Toch zouden iets meer omzichtigheid en tact gepast zijn als het gaat om de bezoeken van dat echtpaar aan Nederland.
Maar ja, kom daar maar eens om bij een premier die overduidelijk stond te trappelen om hare majesteit weer eens te mogen feliciteren.
Bert de Bruin is historicus, gespecialiseerd in geschiedenis van het Midden-Oosten en in moderne 'joodse geschiedenis'. In 1995 emigreerde hij naar Israel. Hij woont in de buurt van Haifa en schrijft daar zijn proefschrift, met als onderwerp "Joden in het Frankrijk van na de bevrijding, 1944 - 1949".
Dinsdag 05 April 2005 in categorie Royalty
De BBC-televisie zendt in deze weken de driedelige documentaire "The Queen's Castle" uit. Hij is gemaakt door de onafhankelijke productiemaatschappij RDF en biedt een onthullend -zo niet verbijsterend- kijkje achter de schermen van Windsor Castle. De uitzendingen zijn een 'must' voor elke republikein dan wel antimonarchist, want niets is beter voor het sterken van de eigen overtuiging dan beelden van archaïsche koninklijke structuren en standsverschillen.
Van de vierhonderd leden van de hofhouding op Windsor Castle is me er eentje het meest bijgebleven: de klokkenmaker. Hij heeft een full time job aan het op gang houden van de honderden kleine en grote uurwerken op en in het kasteel. Onvermoeibaar prutst en priegelt hij tussen de radertjes om Her Majesty bij de tijd te houden, maar dat is duidelijk onbegonnen werk binnen een instituut dat bestaat bij de gratie van tradities. Zelfs het
huwelijk van prins Charles en Camilla Parker Bowles loopt alweer een dag achter. Door de dood van de paus trouwen ze zaterdag in plaats van vrijdag.
Maar na zoveel jaren wachten kan dat ene dagje er ook nog wel bij. En dan is het volop genieten van het sprookje van de prins die zijn eigen witte paard huwt.
Voor wie de wekelijks aanbevolen dosis royalty durft te overschrijden: BBC 1, zondagavond 21.00 uur, het derde en laatste deel van
The Queen's Castle.
De Volkskrant: "Het uitstel met een dag is een grote klap voor de verkopers van huwelijksprullaria en -memorabilia als T-shirts en mokken, die al een grote voorraad hebben met daarop de datum van 8 april."
