Archief: artikelen van
Zondag 12 Januari 2003 in categorie Gozertje
Ik heb een echte wetenschappelijke ontdekking gedaan geloof ik. Dat ging zo: ik zat lekker te neuspeuteren en op het moment dat ik zo'n fijne sliert uit mijn neus trok gingen mijn kaken vanzelf bewegen! Ik nóg eens proberen en ja hoor, daar gingen ze weer! Het zou dus best eens zo kunnen zijn dat het de bedoeling van de natuur is dat een mens zijn snot opeet.
Ik vroeg na schooltijd aan meester Kramer of ik daar een spreekbeurt over mocht houden. Dat had ik net zo goed niet kunnen vragen. Hij vond het een smerig onderwerp. De ouwe zak! Maar ik laat me natuurlijk niet zomáár wegsturen!
"Mijn spreekbeurt is goed voor een schonere klas!" zei ik dus.
Maar er kwam niks van in, zei hij. En hij wilde er niets meer over horen, want hij zat net werk na te kijken.
"Heeft u dan liever dat iedereen het gewoon onder z'n bank blijft smeren?"
Was nog even lachen, man, want hij stond meteen op en ging onder de tafeltjes kijken.
"U vergeet uw eigen bureau," zei ik. Natuurlijk maakte ik daarna meteen dat ik wegkwam, want humor heeft die man niet.
Dinsdag 12 November 2002 in categorie Gozertje
Martijn uit onze klas zegt dat er bij hem een jongen in de straat woont en die zijn opa is Bassie van Bassie en Adriaan. Dat zijn ouwe lullen van clowns. Hij zei dat die jongen een keer in het ziekenhuis lag. Dat was zielig, want hij was erg ziek. En op een dag begon hij ineens keihard te krijsen. Echt héél keihard!
De zusters dachten dat er ikweetnietwat aan de hand was en kwamen allemaal aanhollen. Stonden er een paar van die cliniclowns bij z'n bed een beetje lollig te doen! Dat was dubbel zielig natuurlijk. Je zal maar zo'n idioot van een opa hebben en dan als je ziek bent óók nog eens een paar van dat soort mafkezen langskrijgen!
Ik weet niet of het allemaal waar is natuurlijk. Maar in elk geval is het dan nog een goeie mop.
Zaterdag 12 Oktober 2002 in categorie Gozertje
Ik voelde mij erg trots vandaag. Wij hebben gelukkig zo'n ouwe wc waarin je je drol nog kunt bekijken. Niet zo eentje dus waarbij ie direct onder water verdwijnt. Dat vind ik niks. Ik krijg altijd een natte kont als ie valt.
Ik was trots omdat mijn drol vandaag rechtop stond! Als een paal! Ik heb er een hele tijd naar staan kijken, want dat had ik nog nooit meegemaakt. Het was gewoon zonde om door te trekken.
Eigenlijk wilde ik hem aan mijn vader en moeder laten zien. Of er een foto van maken. Misschien zou ik wel een prijs kunnen winnen met zo'n foto. Maar dat durfde ik toch niet goed. Niet iedereen hoeft mijn drol te zien. Ik zie me al staan bij de prijsuitreiking...
Dus daar sta je dan met je hand aan de trekker. Spoel ik hem nou door of niet? Moeilijk hoor, dat soort beslissingen. Want misschien maak ik dat wel nooit meer mee.
Ik heb er dus maar zo lang mogelijk van genoten. In m'n eentje.
Donderdag 03 Oktober 2002 in categorie Gozertje
We hebben dit schooljaar alwéér meester Kramer! Een hele tijd geleden had ik al eens over hem verteld geloof ik. Dat hij de oudste lul is onder de meesters en dus ook niet kan voetballen.
Van meester Kramer moeten we altijd boeken lezen uit de schoolbibliotheek. En daarna een verslag maken waar het over gaat en wat je ervan vond.
De eerste keer heb ik dat gewoon van de kaft overgeschreven. Daar staat namelijk soms wat iemand van de krant ervan vindt. Dat is heel handig. Wacht, ik zoek het nog effe op...
"Op fascinerende wijze heeft de schrijfster de wereld van de daad en de wereld van de gedachte tegenover elkaar gesteld in dit toekomstverhaal."
Klinkt goed toch? Alleen snapte ik daar eigenlijk dus zelf geen reet van. Ik moest het van Kramer helemaal gaan uitleggen. Wat fascinerend was en zo. Weet ik veel... Is niet echt goed afgelopen die keer.
Gisteren kwam ik in een boek over geschiedenis óók weer zo'n kutwoord tegen. Ik dus vragen aan Kramer wat dat was, een maîtresse... Ik wist niet eens hoe ik dat woord moest uitspreken. Mettresse, zei Kramer. Maar wat wás dat?
Zoek maar op in het woordenboek, zegt ie tegen me. Ja, doei! Daar had ik dus mooi geen zin in. Want hij gaf me dat hele dikke woordenboek, niet het schoolwoordenboekje.
Dus ik denk: laat ik maar wat gokken.
Ik weer naar Kramer toe. Die zegt met zo'n smerige grijns op z'n smoel: "Vertel! Wát is een maîtresse?"
"Een soort matras, meester!"
"Bijna goed," zei ie geloof ik nog. Maar dat kon ik niet goed verstaan, want hij ging ineens de andere kant uitkijken. Maar ik had heus wel in de gaten dat ie me gewoon zat uit te lachen, die kale kunstkop met haar uit z'n oren!
Afijn, misgegokt dus...
Maandag 23 September 2002 in categorie Gozertje
Ik stond in de pauze op het schoolplein. In een groepje. Er stonden ook meiden bij. We waren een beetje aan 't geinen. Ik weet eigenlijk niet eens hoe het kwam, ik zag het ook helemaal niet aankomen. Ik dééd niet eens wat, ik zéi niet eens wat. En ineens krijg ik van Lotte een schop tegen m'n ballen! Zomaar!
Tering zeg! Wat doet dat zeer! Ik heb de hele pauze niet meer rechtop gestaan.
Toen ik het later tegen m'n vader vertelde dat zo'n stomme trut een trap tegen m'n zakie had gegeven, ging ie nog zitten grijzen ook!
"Kun je vast wennen voor later!" zegt die lul.
Echt een hele steun, die vader van mij...
Dinsdag 17 September 2002 in categorie Gozertje
Ik doe hagelslag op mijn brood. Lekker dik.
Krijg ik weer commentaar. Van m'n vader.
"Ga je lekker zo?"
Ik knik van ja met mijn mond nog vol van de vorige boterham.
"Doe dat maar op twee boterhammen!"
"Mwhat...?"
"Verdeel die hagelslag maar over twéé boterhammen!"
Ja, kom effe, ik ben daar gek.
"Ik 'oef 'elemaa nie nóg 'n bwotehah..."
"Niet met volle mond praten!"
Ik slik.
"Ik hóef helemaal niet nóg een boterham!"
"Waarom neem je dan voor twee boterhammen hagelslag?"
"Ish voo' éé bwotehah!" zeg ik tijdens een nieuwe hap.
"Jij denkt zeker dat het geld me op de rug groeit!"
Daar krijg ik nou altijd zó de klere over in, van die opmerkingen! Die hebben ze van oma, die zegt dat ook altijd.
Zitten zeiken over een beetje teveel hagelslag!
En als ik
niks eet is het óók weer niet goed! Dan krijg ik: "Jij hebt zeker de hongerwinter niet meegemaakt..."
Of: "De kindertjes in weet-ik-veel-waar zouden..."
"Als er geld op je rug groeit hoef ik dat tóch niet!"
"O nee??"
"Nee. Jij hebt een waardeloze rug. Bij iemand van jouw leeftijd groeien nog guldens, geen euro's! Dus daar heb ik niks an..."
Hij moet lachen. En ik prop ondertussen snel die hagelslag met brood naarbinnen natuurlijk.
Maandag 02 September 2002 in categorie Gozertje
Danny bij mij uit de klas fokt hamsters. Geen gewone, maar van die hamsters met lang haar. Voor de vakantie deed hij er een spreekbeurt over. Ik vroeg toen of dat moeilijk was, hamsters fokken.
Hij zei van niet. Gewoon een mannetje en een vrouwtje bij elkaar zetten en dan gaat de rest vanzelf.
Mij leek dat ook wel wat. Dan heb je gratis hamsters.
Ik vroeg aan mijn moeder of ik ook hamsters mocht.
"Vraag maar aan je vader."
"Die zegt altijd nee."
"O, dus dáárom kom je het aan mij vragen?"
Dat worden dus geen hamsters.
Vandaag was ik mee boodschappen doen met mijn vader. Ik vertelde hem toch nog maar even over Danny z'n langharige hamsters. Je kan nooit weten.
Gaat ie leuk lopen doen: "Hippie-hamsters dus?"
Geen flauw idee wat hippie-hamsters zijn, maar voor de zekerheid ging ik toch maar hard lachen. Want daarna kon ik natuurlijk meteen vragen of ik óók hamsters mocht.
En die uitvluchten die die man dan gaat verzinnen! Ik heb toch échte probleem-ouders, weet je dat?
"We hebben al een chinchilla."
Ja, lekker, die slaapt de hele dag en die mag ik geneens aanraken!
"Die beesten stinken altijd zo!"
Alsof ie zélf zo lekker ruikt dan! Gaat ie van die stiekeme scheten op sloffen laten, omdat ie het van mijn moeder niet hardop mag doen. Maar ik ruik 'm heus wel, die ouwe rufter!
"Dat wordt veel te duur allemaal! Die hamsters zijn 't geld niet, maar dan moet je nog een kooi kopen, voer, waterflesje, zaagsel... En na een maand kan
ik 'm zeker gaan schoonmaken!"
Helemaal niet!
En
toen liepen we ineens langs de dierenwinkel! Met op de stoep een bord: kooi met gratis hamster!
Gewoon een goedkope kooi. Blauw, dat wel. Maar verder geen enkel probleem.
Dáár had ie dus effe niks op te zeggen! Uitgeluld!
Ik zeuren natuurlijk en hij zeiken over dat het tegen zijn principes was. Kregen we dát weer!
"Wat zijn dat, principes?"`
Daar had ie zo gauw geen antwoord op. Moest ie héél lang over nadenken. En toen begon ie eindelijk iets vaags te ouwehoeren dat het dingen waren waarvan je écht vindt dat ze helemaal fout zijn. Maar toen waren we de dierenwinkel al voorbij.
Geen hamsters dus. En ik kreeg nog bijna een schop voor m'n kont omdat ik tien keer 'teringtyphus' zei.
Maar ik weet wel dat zo'n vader in 't vervolg ook tegen
mijn principes is! Of zoiets.
Ik heb namelijk echt een hele foute vader volgens mij...
