Boer zoekt kiespijn

Zondag 09 Maart 2008 in categorie Gastcolumns

Het schijnt in de mode te zijn om als boer een vrouw te zoeken. Gelukkig ben ik geen boer, maar daarover zo direct. Ik hoef ook geen vrouw meer te zoeken, immers mevrouw Tholen is al zon kleine 25 jaar mijn steun en toeverlaat en daar ben ik blij om.
Mijn schoonouders hadden een boerderijtje. Ze bewoonden doordeweeks een mooi pand in Amsterdam Zuid, maar in het weekend wilden ze graag naar buiten en dat resulteerde in de aankoop van een oud boerderijtje.
Ik was toen nog jong, leek op Terence Stamp, kleedde me ook zo, maar vond het ook wel eens leuk om de overvolle stad te ontvluchten en naar buiten te trekken in het weekend.
Van harte ging dat niet, want het is zoals Jan Cremer eens zei: "Natuur is mooi, maar je moet er wat te drinken bij hebben."

Met mijn vrouw en ons pasgeboren kind mochten we dan in het boerderijtje, wanneer mijn schoonouders geen zin hadden. In ruil -niets voor niets- moest ik dan wat klusjes doen. Eén vast terugkerende klus was het maaien van gras. Het stulpje was overal omgeven door gras en er stond een motorgrasmaaier, die aangetrokken moest worden, net als een buitenboordmotor. Boer zoekt kiespijn Lees verder...

Doodsteek

Dinsdag 11 December 2007 in categorie Gastcolumns

"Uiteindelijk kunnen we jullie, mannen, maken en breken," zegt mevrouw Tholen met een vreemde glimlach om de lippen. Ik ben in een uiterst goed humeur deze dag, dus besluit ik de opmerking niet te beantwoorden.

A.F.Th van der Heijden won een tijdje geleden de AKO-prijs voor zijn roman 'Het schervengericht'. De uitreiking werd voorafgegaan door een heuse rel. Dat gebeurt niet zo vaak in deze moerasdelta. Arnon Grunberg opende het vuur met een brief in Trouw. In deze vermakelijke brief 'Waarde A.F.Th van der Heijden' werd Adri -voor intimi- op een geestige manier
gefileerd. Zonder een onvertogen woord zette Grunberg de schrijver neer als een mislukte sul, die niet kon schrijven. Doodsteek Lees verder...

de autograai

Zondag 08 April 2007 in categorie Gastcolumns

Eigenlijk beschouw ik een automobiel als een noodzakelijk kwaad. Meestal zijn auto's lelijk bovendien. Een van de neefjes had mij gevraagd naar de AutoRai te gaan met hem en wie ben ik dan om het kleine ventje zo'n uitstapje te onthouden?
Op de fiets waren we er snel. We trokken ons weinig aan van de grote rij wachtenden bij de kassa's en na een kwartier liepen we tussen de blinkend opgepoetste wagens door. Wat een prachtige vrouwen hadden ze bij die wagens neergezet! Driekwart van de bezoekers bestond uit lieden met petjes, Nikes en gympakken met opdruk. Het resterende kwart werd ingenomen door mannen in dure Oger-pakken.
Het kwart deed zich te goed aan champagne en kaviaar en vroeg serieus naar informatie over de prijzen van de uitgestalde wagens.
"Zo weinig?" hoorde ik ene Maarten-Jan zeggen toen de prijs werd genoemd van een Maserati 12 H met 18 cilinders. We hadden het hier over een bedrag van rond de twee ton, maar daar had je dan ook veel extra's voor, notenhouten dashboard, Tom-tom navigatie, stuurbekrachtiging, radar en een gouden knijper om op je neus te zetten. Kortom het kon niet op. de autograai Lees verder...

iets nieuws

Zaterdag 24 Maart 2007 in categorie Gastcolumns

Het moet in 1969 geweest zijn. Met een paar vrienden en vriendinnen waren we naar een klein park gegaan om ons te vermaken. Niet het Vondelpark. De temperatuur was heerlijk, niet te warm. Een grote mandfles wijn hadden we meegenomen en rode libanon. Dat was heel normaal in 1969. Ik rookte en dronk wat en vlijde mij naast een van mijn vriendinnen -ik had er op dat moment drie- in het gras, om naar de blauwe lucht te gaan staren en de mooie witte wolken. Tussen de sprieten voelde ik iets hards, een rond koperen doosje. Het droeg de beeltenis van een Hindoegod, in van die vreemde kleuren.

De Hindoegod, die op mijn levenspad was gekomen droeg een olifantskop. Ganesh heette hij, ontdekte ik later, de Hindoes bidden tot hem als ze iets nieuws beginnen, maar dat wist ik nog niet. In het doosje zat een minuscuul purperen tabletje. Ik toonde het aan de groep en er ontspon zich een discussie. Een trip, beweerde iemand met enige zekerheid. Een homeopatisch middel tegen verkoudheid! wist een ander. iets nieuws Lees verder...

miskend talent

Dinsdag 23 Januari 2007 in categorie Gastcolumns

Er loopt in Nederland, maar ook daarbuiten, nogal wat miskend talent rond. Toen ik in de redactie van een literair tijdschrift zat moest ik het verschijnsel in al z'n pijnlijke gedaantes van dichtbij ervaren. De allerbelabberdste gedichten waren vaak vergezeld van snorkerige aanbevelingsbrieven. U hebt hier te maken met de nieuwe Roland Holst, las ik eens als bijsluiter bij een dik pak Sinterklaasversjes. We plaatsten ze niet en ontvingen hierna een omvangrijke scheldbrief.

Veel ernstiger waren de vele vervalsingen die de brievenbus vulden. Het plagiaat kende geen grenzen. Onder het motto beter-goed-overgeschreven-dan-slecht-zelf-verzonnen werden we regelmatig getrakteerd op gekopieerde verzen en overgepende verhalen. Meestal ontkenden de plagiators in alle toonaarden: hoe kwamen we erbij..!?!.
Adriaan van Dis werd ontmaskerd, maar ook Bernlef, Maarten Biesheuvel en Arnon Grunberg grabbelden in andermans literatuur. Zielig. miskend talent Lees verder...

kloppen

Zaterdag 06 Januari 2007 in categorie Gastcolumns

De helft van de Nederlanders bestaat uit schoolmeesters en juffen. Je hoeft de ingezonden brieven in kranten maar te bekijken of de mails naar weblogs en -sites en ze gaan over foutjes, die de inzenders ontdekten, komma's die verkeerd staan en verhaspelde namen of jaartallen.
Je vraagt je af wat het voor zin heeft om te kijken of iets klopt of niet, maar veel Nederlanders scheppen er kennelijk genoegen in. De andere helft van onze inwoners interesseert het eigenlijk niet, niets lijkt hen te interesseren, dus spelfouten al helemaal niet. kloppen Lees verder...

coen meloen

Zaterdag 16 December 2006 in categorie Gastcolumns

"Vreemd... maar twee wedstrijden voorwaardelijk," zeg ik wat afwezig tegen mevrouw Tholen. Ze begrijpt niet direct waar het over gaat. Ik leg haar uit dat Feijenoord een voorwaardelijke straf van twee duels heeft gekregen met een looptijd van drie jaar en een boete van 125.000 euro voor de misdragingen van de supporters in Nancy. Wie de videobeelden bekijkt van schuimbekkende supporters, die stoelen afbreken en wanden slopen, haalt opgelucht adem dat er geen doden zijn gevallen. coen meloen Lees verder...