Archief: artikelen van

| Home |

 

misstap met tragische afloop

Maandag 12 December 2005 in categorie Amsterdam Centraal

Bijna twee weken geleden kwam de 18-jarige Anass Abouallal om het leven toen hij met een auto op het fietspad van het Christoffel Plantijnpad in Slotervaart tegen een boom botste. Zijn mede-inzittenden raakten gewond. De zaak veroorzaakte de nodige ophef. De auto was namelijk gestolen en het fatale ongeval vond plaats tijdens een achtervolging door de politie. In de media werd Anass omschreven als autodief.

Lees verder op Amsterdam Centraal. misstap met tragische afloop

de grote van gogh herdenking

Maandag 31 Oktober 2005 in categorie Amsterdam Centraal

Gisteren ben ik naar het Oosterpark en de Linaeusstraat gegaan. Het was een zonnige zondag, boven de twintig graden en dus prachtig weer om te herdenken. Ik weet dat de officiële herdenking van Theo van Gogh pas woensdag is. Maar dan is het vast bewolkt en regenachtig. En zijn de mensen veel te opgefokt.
Nu speelden de kinderen in het gras en een man op zijn accordeon. Bij de holle boom stonden paddenstoelen broederlijk naast de bloeiende crocussen, alsof zij wilden bewijzen dat totaal verschillende culturen best kunnen samenleven. Het hangt slechts af van het juiste klimaat. de grote van gogh herdenking Lees verder...

amsterdamse taal bedreigd!

Maandag 17 Oktober 2005 in categorie Amsterdam Centraal

Zeg, effe as Amsterdammers onder mekaar: daar benne we dan weer mooi klaar mee, hè? Komt 'r alwéér een nieuwe uitgave van 't Groene Boekie! Benne ze nou helemáál mesjogge geworde?
En ook die Vette Van Dale kon natuurlek nie achterblijfe. Attenooie zeg, drie van die dikke pille en nog es een cd-rom schijfie. Allemaal met van die woorde die weer anders geschrefe moete worde. En daar moge we dan fijn 164 van die euri pegels voor neertelle zeker. Nou, mooi effe niet dus! amsterdamse taal bedreigd! Lees verder...

geldvragende ogen

Maandag 05 September 2005 in categorie Amsterdam Centraal

Vanaf een paar honderd meter veilige afstand observeer ik met een verrekijker de ingang van Albert Heijn. Ik vloek binnensmonds: de man met de grote geldvragende ogen staat er! Hij is de DKV, de daklozenkrantverkoper. Ik moet ongezien langs hem zien te komen. Dat valt nog niet mee. Ik moet gebruik zien te maken van een moment dat hij even weg is om te pissen. Want vandaag heb ik toch absoluut boodschappen nodig. Maar de DKV moet blijkbaar nog láng niet pissen...

De DKV is groot, jong en heeft een lekkere zongebruinde krantenkop. Ik sluip omzichtig telkens enkele tientallen meters naderbij, mij onderweg verschuilend achter een bank, een vuilnisbak, het reclamebord op de stoep voor de deur van de drogist. De laatste meters leg ik in tijgersluipgang af, met het hengsel van mijn lege boodschappentas tussen mijn tanden. Alleen de verrekijker zit erin. Ik ga uiteindelijk in dekking liggen tussen de fietsen in een afgeladen fietsenrek. Daar ga ik mij verbijten, urenlang wachtend op een kans ongezien naarbinnen te glippen.

Lees het vervolg op Amsterdam Centraal... geldvragende ogen

flappie gaat parkeren

Dinsdag 09 Augustus 2005 in categorie Amsterdam Centraal

Ik ben natuurlijk niet zo stom om met de auto het stadscentrum in te gaan. Maar soms is het wel eens nodig. Vanmorgen moest ik bijvoorbeeld een logeerkonijn terugbezorgen en ik neem Flappie toch echt niet achterop de fiets! Bij Flappies huis aangekomen moest ik betaald parkeren. Dat wilde ik heel modern doen met mijn chippas.

Over het algemeen ben ik best handig met apparaten. Maar dus niet met een parkeermeter in combi met chippas. Dat is de schuld van de parkeermeter. Het grootste gedeelte van deze automatische belastingontvanger wordt in beslag genomen door de gebruiksaanwijzing. In veel gevallen is deze ook nog eens opgeleukt met graffiti.
Ik haal allereerst maar eens mijn leesbril tevoorschijn, want er staat een hele lap kleine lettertjes... flappie gaat parkeren Lees verder...

uitgeburgerd...

Maandag 08 Augustus 2005 in categorie Amsterdam Centraal

Met mijn fototoestel in de hand loop ik langs de westoever van de Sloterplas. Als uit het niets komt plotsklaps een ietwat verfomfaaide oudere vrouw op een scootmobiel op mij afscheuren.
"Meneer! Meneer! Kunt u een foto van mij maken? Want ik heb kanker!" roept ze mij reeds van verre toe.
Deze 'binnenkomer' was nieuw voor mij. Even origineel als confronterend. Ze remt abrupt een meter van mij vandaan.
"Kunt u een foto van mij maken?" herhaalt ze, "Terwijl ik de ganzen voer?"
"Maar natuurlijk!"

Mijn eerste gedachtenreflex is 'mijn god, dat heb ik weer, die spoort niet, hoe kom ik hier beleefd van af, die gaat minstens een uur warrig tegen mij aan ouwehoeren in halve zinnen waar geen touw aan vast te knopen is'.
In haar mandje voor op de scootmobiel ligt een blokfluit en aan het stuur hangt een tamboerijn. Die gaat ze toch niet gebruiken waar ik bij ben, hè?
Ik onderdruk de reflex en besluit er de tijd voor te nemen. De Heer heeft dit blijkbaar op mijn pad gebracht, zou Andries Knevel zeggen. Ik niet, maar het voelde wél een beetje zo. uitgeburgerd... Lees verder...

een flatje vol met haat

Maandag 01 Augustus 2005 in categorie Amsterdam Centraal

Job Cohen wil de boel bij elkaar houden, anderen willen de boel uit elkaar drijven. Tot de laatste categorie behoort de in Amsterdam-Slotervaart woonachtige Turk Ertan Kiliç. Hij is de vleesgeworden onverdraagzaamheid. De afgelopen week kwam hij weer in het nieuws met een anti-homo site waarop de grofste beledigingen en bedreigingen stonden. De site is inmiddels verwijderd, maar het Parool heeft nog een stuitende bloemlezing voor u online.

Het vervolg leest u op Amsterdam Centraal. een flatje vol met haat