Gluren bij de buren

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Zo af en toe lezen we in de krant dat onze bestuurders met wat bijbehorende ambtenaren op reis zijn geweest naar andere steden in de wereld. In de volksmond heten dat 'snoepreisjes', omdat wij als jaloerse burgers maar niet willen geloven dat ze die tripjes maken om de onderlinge banden te versterken, de handel te bevorderen, hoofdkantoren naar Amsterdam te lokken en dingen van elkaar te leren.

Volgens mij is het al heel erg lang geleden dat de bestuurders in München zijn geweest. Misschien wel helemaal nooit. Niet dat ik er zélf dagelijks kom, maar in München hadden onze stadsbestuurders nuttige dingen kunnen leren over de inrichting van het openbaar vervoer. Vooral in combinatie met het parkeerbeleid.
Waarschijnlijk was het dan bijvoorbeeld niet nodig geweest om de Amsterdamse buitenwijken lastig te vallen met betaald parkeren.

In München verzorgt de S-Bahn het openbaar vervoer tussen voorsteden en de binnenstad.
Bij elke halte is een groot P+R terrein waar men voor een luttele vijftig eurocent (!) per dag de auto kan parkeren. Wanneer ik dit vergelijk met de door Q-Park geëxploiteerde P+R bij Station Lelylaan (een magere 100 plaatsen) zien we aan het maximale dagtarief van € 7,80 (€ 4,80 voor NS-kortingkaarthouders) hoe bedroevend slecht de zaken hier geregeld zijn. Het gaat hier niet om een goed parkeerbeleid, maar om ordinair cashen.

Uiteraard is de schaal van een en ander in München groter, maar het principe blijft nuttig en eenvoudig. Ook is er geen groots opgetuigd en duur administratief systeem nodig om parkeervergunningen bij te houden, de naleving te controleren en foutparkeerders te bekeuren. Men kan toe met veel minder parkeermeters: alleen op het P+R terrein.

In de buitenwijken en voorsteden hoeft geen parkeeroverlast meer op te treden van 'vreemdparkeerders'.
'Vreemdparkeerders' zijn automobilisten die het P+R principe in de praktijk toepassen, maar daarvoor geen parkeerterrein hebben gekregen. In plaats daarvan belasten ze de wijken ermee die nog géén betaald parkeren hebben.
Zodra ook in die wijken voor het parkeren de portemonnee moet worden getrokken, schuift het verschijnsel van de 'Buurt P+R' op naar het volgende vrije gebied. Vooral de omgeving van tramhaltes is populair.

Er zijn ook nog allerlei ontheemde parkeerders. Dat zijn de mensen die om een of andere reden geen (soms tweede) parkeervergunning kunnen krijgen of allerlei schroot op wielen bezitten dat ze ook nog ergens kwijt moeten.

Zo heb ik gedurende de maanden dat mijn wijk net buiten het betaald parkeergebied kwam te liggen allerlei mobiel zwerfvuil in mijn straat zien verschijnen. Aanhangwagens, verhuisliften, oude trailers om auto's op te vervoeren en de nodige gammele busjes van Oost-Europese gastarbeiders.
Het zijn een soort illegale vreemdelingen die in hun eigen straat blijkbaar geen verblijfsvergunning hebben gekregen.

Sinds er ook in mijn straat betaald moet worden, zijn ze verdwenen naar elders, waar het nog wél gratis is. Maar het is duidelijk dat het hele systeem er niet op ingericht is om ook hier een oplossing voor te vinden.

Af en toe eens bij de buren goede ideeën sprokkelen is dus nooit weg. Want achteraf blijkt dat het misschien allemaal zoveel mooier, simpeler en goedkoper had gekund.

Geef een reactie: