OV-chipkaart aanvragen kost drie uur
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Donderdag 13 Augustus 2009 in categorie Amsterdam Centraal
Het moet er nu maar eens van komen, dacht ik.
Ik ging online een persoonlijke OV-chipkaart aanvragen bij het GVB.
Hiertoe diende ik mij te vervoegen op de speciale site OV-chipkaart.nl.
Dat is heel handig en makkelijk, leek mij. Want het zou natuurlijk een complete afgang voor het GVB zijn als je zoiets digitaals als een OV-chipkaart niet online zou kunnen aanvragen.
Hoewel er ook geruchten zijn dat sommige mensen hiervoor in een stoffig kantoortje met veertig wachtenden voor zich een formulier gaan staan invullen.
Maar vermoedelijk is dat net zo'n broodje-aapverhaal als de bewering dat Hema-poortjes saldo afschrijven van de OV-chipkaart.
Ik ging de benodigde stappen op de site doorlopen. Eerst mijn persoonsgegevens invullen. Geen enkel probleem. Daarna mijn digitale pasfoto uploaden. Zou ook geen enkel probleem moeten zijn. Ik heb namelijk een behoorlijk grote en narcistische collectie digitale pasfoto's op Daily Mugshot.
Maar om het een beetje officieel te houden scande ik eerste een echte pasfoto in. Ik hield mij aan de voorwaarden. Ik moest zelf op de pasfoto staan en niet samen met anderen. Hier had ik begrip voor. Een eventuele controleur moet eenduidig kunnen vaststellen wie hij voor zich heeft.
Tevens hield ik mij aan de vereiste resolutie en bestandsgrootte: minimaal 30 KB - maximaal 1,4 MB. Bestandsformaat JPEG.
Ik had het allemaal perfect en dik in orde.
Maar telkenmale bliefde het GVB mijn pasfoto niet. Toegegeven, smaken verschillen en over de aanvaardbaarheid van mijn uiterlijk kan getwist worden. Maar daar zou het GVB boven moeten staan. Anders kunnen ze de tent wel sluiten. Want je ziet helaas meer lelijke mensen in de tram dan mooie. Om van de metro nog maar te zwijgen. Nee, de winst voor het GVB zit hem nu juist in de rotkoppen, zal ik maar zeggen.
Ik ging dus onverdroten door met telkens andere foto's indienen. Mijn hele mugshot-collectie heb ik er doorheen gejaagd, te weten 242 stuks. Geen enkele daarvan werd geaccepteerd.
Tevens wist ik de verleiding te weerstaan om mij te buiten te gaan aan allerlei leukigheden die mijn webcam-software biedt. Hoewel dit mij op 't laatst grote moeite kostte, dat zult u begrijpen.
Daar kon het dus allemaal niet aan liggen.
Tenslotte heb ik mij in wanhoop gewend tot onze eigen vakfotograaf Thomas Schlijper, die nog enkele kiekjes van mij had. Betere foto's kunnen ze bij het GVB toch niet krijgen, zou je zeggen. Maar u raadt het al, ook hiervoor trok het bedrijf z'n neus op.
Het oordeel over deze website kan dus niet anders dan bikkelhard zijn: een compleet fiasco!
Terwijl ik dit opschrijf probeer ik dezelfde foto nóg een keer. Ditmaal wordt de foto ineens wél geaccepteerd.
Onbegrijpelijk.
Mijn klomp is gebroken.
Ze weten kennelijk niet wat ze willen bij het GVB.
Dat gaat straks nog wat worden bij het in- en uitchecken.
En dat van die Hema-poortjes zal dus ook wel waar zijn...
| Tweet |
