Afkickverschijnselen
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Dinsdag 21 April 2009 in categorie Amsterdam Centraal
Ik wil u even waarschuwen dat ik onlangs ben gestopt met roken. Ik zeg waarschuwen, omdat de neveneffecten niet aangenaam zijn voor de omgeving. De wijde omgeving kan ik wel zeggen. Ik ben snel geïrriteerd, kortaf en een stuk onverdraagzamer dan voorheen.
Bijvoorbeeld in mijn mening over die twee criminele Marokkaanse broers in Slotervaart. Stadsdeelvoorzitter Marcouch wil ze terugsturen naar Marokko, want hun verblijfsvergunning is verlopen.
Toen ik nog rookte dacht ik: nou, nou, kun je dat wel maken, is dat niet in strijd met onze rechtsstaat? Die jongens wonen hier tenslotte al 15 jaar.
Maar nu zeg ik: doen!
In de krant lees ik dat hun vertrouwenspersoon woedend is op Marcouch. De vertrouwenspersoon vindt dat de jongens 'Amsterdammers zijn' en daarom 'óns probleem'.
De vertrouwenspersoon snapt het niet. Juist omdat die twee broertjes tevéél 'ons probleem' werden, moeten ze weg. Ze zijn geen Nederlanders, laat staan Amsterdammers en daar hoopt Marcouch gretig gebruik van te maken nu de gelegenheid zich voordoet.
En nu ik gestopt ben met roken, denk ik zelfs: welke idioot heeft 15 jaar lang steeds de verblijfsvergunning verlengd van twee onverbeterlijke criminelen? Die rechtsstaat van ons is ook wel een beetje softe rechtsstaat, verstikt in de eigen wetten en regeltjes, met meer mededogen voor daders dan voor slachtoffers.
Gelukkig stelt Marcouch nu een daad. En als hij de broertjes niet weg krijgt hebben we altijd nog Rob Oudkerk om ze officieel voor gek te verklaren.
Een paar weken geleden zou ik dit soort dingen niet hebben durven opschrijven. Veel te ongenuanceerd. Maar dat is ook wel eens lekker, merk ik nu. Het zijn pure afkickverschijnselen, volgens mij.
Na verloop van tijd schijnen die weer weg te trekken.
Dus neem ik de kans waar zolang het nog kan.
| Tweet |
