Jarig zitten wezen
Maandag 20 Oktober 2008 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Vanmorgen ben ik in mijn stoel met de armen over elkaar jarig gaan zitten wezen. Bij dergelijke gelegenheden moet je je namelijk héél rustig houden. Misschien dat iedereen dan vergeet er weer een jaar bij te tellen.Het is ijdele hoop. Je komt er niet mee weg. Alleen mijn demente oude vader wist van niks, maar voor de rest zijn er tegenwoordig genoeg voorzieningen die iedereen erop wijzen dat het vandaag een geweldige feestdag is. Zoals Facebook, Hyves en andere sociale websites. Ik schik me daarom maar in mijn lot.
Het is ook niet zo erg om jarig te zijn, maar het is vooral die oplopende kilometerstand die mij dwars zit. De dagwaarde brokkelt af waar je bij staat en daar word je toch op aangekeken. Het is dus ieder jaar weer even slikken.
Even leek het erop dat ik mijn verjaardag niet zou halen. Ik stond vorige week in de lift en onderweg naar beneden stopte hij op de tweede verdieping. Er kwam een man met een zeis binnen. Ik dacht: dit gaat niet goed!
Maar het was de buurman.
Ik zei: lekker is dat, sta ik hier met magere hein in de lift! Wil jij voortaan de trap nemen voor die luizige twee verdiepingen?
Hij had een klusje moeten doen.
- Ja ja, wat je een klusje noemt...
Nee, nee, het was gewoon een te ver opgeschoten gazonnetje geweest.
- Zolang je niet over Ispahaan begint en zo, zal ik je geloven...
Toen ik ongedeerd de lift verliet wiste ik tersluiks het zweet van mijn voorhoofd.
Ik kwam hier goed weg, laat ik dus niet klagen over een lullig jaartje ouder en er iets positiefs mee doen. Daarom draag ik deze dag op aan mijn aangenomen broer, die waarschijnlijk z'n eigen volgende verjaardag niet meer zal halen. Of er moet een wonder gebeuren. Kun je een wonder vragen voor je verjaardag? Laat ik het voor de zekerheid maar doen...
| Tweet |
