Daar sta je dan
Donderdag 31 Juli 2008 in categorie Criminaliteit en recht
Wij kijkers thuis waren gistermorgen aan het wachten op het begin van de persconferentie. Op het podium stond een tafel met twee stoelen erachter. Die stoelen waren nog leeg.Aan beide kanten van de tafel op het podium stond een bewaker. Allebei wipten ze van het ene been op het andere. Eentje streek steeds over zijn haar. Hij was bang dat het verkeerd zat. Niet dat hij veel haar had, maar de hele wereld keek mee, dus dan neem je geen enkele risico.
Want als er niets anders te zien is dan een tafel, twee stoelen en twee bewakers, op wie gaan al die miljoenen mensen dan letten? Precies, op jou en je collega, op de bewakers! Tafels en stoelen hebben die mensen thuis ook, bewakers meestal niet.
Je probeert zo min mogelijk met je ogen te knipperen, je probeert er zo beveiligend mogelijk uit te zien, je hoopt dat je gulp niet openstaat en dat er geen scheerschuim aan je oorlel zit. Je houdt met beide handen stoer je riem vast. Anders zakt je broek af.
Je overweegt om je collega te vragen of jullie niet beter een sketchje kunnen doen. Of een liedje. Om de tijd te vullen. Maar jullie hebben niet geoefend, dus laat je die gedachte varen. En daarmee ook je kans om voor een miljoenenpubliek wereldwijd door te breken.
Waarom stonden die bewakers daar?
Waarom stonden die bewakers daar? Was men bang dat de stoelen zouden worden gejat? Om te voorkomen dat de aanklager van het tribunaal naar Servië zou worden ontvoerd? Was er gevaar dat de internationale pers wilde gaan stage diven? Of waren ze daar om na afloop de journalisten snel naar buiten te kunnen gooien?Of waren die bewakers soms het nog voortvluchtige duo Mladic en Hadzic? In een uitgekiende vermomming?
Goede naam voor een duo: Mladic & Hadzic. Daar hoort inderdaad een podium bij.
Een schavot mag ook natuurlijk.
| Tweet |
