Treuzelen in de tunnel
Dinsdag 29 Januari 2008 in categorie Religie
De mensheid blijft voor het merendeel geloven in een hiernamaals. Er moet toch minstens 'iets' zijn. Vorige week zapte ik langs een televisieprogramma genaamd 'Char'. De vrouw, dit medium, legde contact tussen levenden en overledenen. Ik had die week net twee mensen naar hun laatste rustplaats begeleid, dus nieuwsgierig bleef ik eventjes hangen. Je kon immers nooit weten of er nog post voor me was.
Tjonge zeg, de emoties daar liepen hoog op! Een jonge weduwe kreeg van Char de verzekering dat het wel degelijk haar dode echtgenoot was geweest die 's nachts op haar slaapkamer had rondgespookt.
Dat was een hele geruststelling en de vrouw kon weer verder met haar leven. Ikzelf hield het op de buurman en zapte verder.
Laatst zag ik ook nog een cardioloog op tv. Hij had een boek geschreven over bijna dood ervaringen. Daar mocht hij bij het programma Kruispunt over vertellen. Hij had vele verhalen verzameld over het licht aan het eind van de tunnel, de ultieme vrede en verzoening, het gevoel van eeuwige rust. Daardoor was hij vast overtuigd geraakt van het bestaan van een 'iets' na ons leven.
Bij de omroep willen ze blijkbaar dat ik waarde hecht aan dergelijke programma's. Dan is enige extra informatie toch niet teveel gevraagd, zou ik zo zeggen! Wat staat ons allemaal te wachten?
Er zijn namelijk grote groepen mensen die reeds bij leven in een deplorabele staat raken. Zij krijgen bijvoorbeeld Alzheimer en zijn niet of nauwelijks nog aanspreekbaar.
Hoe denkt Char daar in het hiernamaals nog iets zinnigs uit te krijgen? Of doet Petrus bij de hemelpoort eventjes Ctrl-Alt-Del, opdat wij weer een frisse start maken?
Dat vind ik belangrijk om te weten, dat soort dingen. Vandaag ging ik met mijn oude vader van 97 voor controle naar het ziekenhuis. Zijn korte-termijn geheugen verblijft volgens mij al niet meer hier op aarde. In het hospitaal heeft hij binnen een half uur tijd minstens vijftien keer tegen mij gezegd: "Het is al best een tijd geleden dat we hier waren, hè?"
Dus misschien kan Char mij even zeggen: Gaat hij daar straks tot in alle eeuwigheid mee door?
Zo ja, dan denk ik dat wanneer mijn tijd gekomen is, ik maar een beetje blijf treuzelen in die tunnel...
| Tweet |
