Kanskaart voor kanslozen
Donderdag 24 Mei 2007 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De aandachttrekker van de dag is natuurlijk het bericht in de Volkskrant dat het kabinet 200 duizend kanslozen in de komende vier jaar aan werk wil helpen. Je zal maar zo worden genoemd: een kansloze. Dat is tegenwoordig bijna een scheldwoord. Wim de Bie stelt al voor om dus maar te spreken van een 'kanskanjer'. Maar ja, dat klinkt eigenlijk ook weer zo gekunsteld positief. Dat doet mij dan altijd denken aan mensen die op een assertiviteitscursus hebben gezeten en met bibberende stem roepen: "Ik durf heus wel voor mezelf op te komen hoor!"
Zo'n kabinetsplan gaat niet werken. Volgens de kansberekening zullen er altijd kanslozen zijn. Sterker nog, een maatschappij kan niet zonder kanslozen.
Kanslozen zijn de mensen op de arbeidsmarkt die de werkgevers nooit over de werkvloer willen hebben. Daar heb je alleen maar last van. Dat kan komen doordat ze niet zijn opgeleid, eruitzien als een tokkie, overvloedig alcohol- of drugs consumeren, vreemd uit hun ogen kijken, een gezicht vol wratten hebben, telkens de telefoon opnemen met 'Hallo, hier Heilige Maria, moeder van God', elke nacht in het park slapen en dat nog declareren ook, steevast een schroefje te weinig bij de zelfbouwmeubelen doen of bij elke opdracht van de chef hakkenklakkend in de houding springen onder het roepen van 'Jawohl, Herr Führer!'
Een combinatie van deze mankementen komt ook veel voor. Je moet die mensen echter geen kanslozen noemen. Ze zijn hooguit van 'verminderd nut voor onze economie', omdat ze niet in het dwangbuis passen waar ons calvinistisch arbeidsethos ze in wil wringen.
De grootste groep kanslozen wordt zelfs gevormd door mensen die heel andere wegen naar Rome hebben gevonden. Qua arbeid kunnen ze doorgaans prima uit de voeten. Niet voor niets is de thuisteelt van wiet een bloeiende bedrijfstak. Maar dat mág dan weer niet. Ja, zo kom je als overheid natuurlijk nooit van je zelfgedefinieerde kanslozen af. Let maar eens op, als je de wietplantages legaliseert krijgt de Kamer van Koophandel ineens te maken met een gigantische toeloop van 'starters' in de tuinbouwsector.
Al die zogenaamde 'kanslozen' hebben allang carrière gemaakt in de schaduweconomie. Zoals daar zijn de sales representatives in de drugsvakhandel, de chemici in XTC-laboratoria, de omkatters in de autobranche, de organisaties die zich toeleggen op de export van ongeregelde goederen naar het oostblok, de erotische dienstverlening en de handel in biologisch gefokt vrouwenvlees die daaraan is verbonden. En dan heb ik het nog niet eens over de onvermoeibare inzet van alle vrijwillige parttime geldlopers bij benzinestations, sigarenwinkels en pinautomaten.
Wanneer je als overheid al deze noeste arbeid legaliseert kun je de zaak tenminste reguleren en van de juiste keurmerken voorzien. Zo'n loverboy wil ook wel eens gewoon een officieel bordje met 'erotisch intercedent' op z'n deur kunnen hangen. Bovendien is de regering dan in één klap de meeste kanslozen kwijt. Moet te doen zijn in vier jaar.
| Tweet |
