de bonusvraag

Zaterdag 23 April 2005 in categorie Media

Vanwege de buitenproportionele salarissen van topmanagers is het verschijnsel 'bonus' volop in de publiciteit. Het kan u niet ontgaan zijn, tenzij u als missionaris al drie maanden wordt vermist tussen de koppensnellers in de binnenlanden van Papoea Nieuw-Guinea. Iedereen met een normaal loon naar werken vraagt zich af: waarom zijn die bonussen eigenlijk nodig?

Het antwoord op deze vraag is simpel. Uit piëteit met de betrokkenen zegt men het nooit hardop, maar de sector 'topfuncties in het bedrijfsleven' is eigenlijk onderdeel van de sociale werkvoorziening. Het doel van de sociale werkvoorziening is mensen met een handicap de kans te geven op een productieve, betaalde baan onder aangepaste omstandigheden [bron: nWSW] De handicap van topmanagers is dat ze weliswaar een groot ego hebben, maar eigenlijk helemaal niks kunnen. Iedereen met een échte baan krijgt een salaris en heeft een functieomschrijving. Zo moet bijvoorbeeld een buschauffeur tijdens zijn dienst foutloos een vastgesteld aantal keren een bepaalde route rijden, redelijk op tijd bij de haltes verschijnen, geen brokken maken en de passagiers content houden. Als tegenprestatie krijgt hij elke maand een afgesproken bedrag door de baas op zijn bankrekening bijgeschreven. De buschauffeur die niet foutloos, op tijd of zonder brokken rijdt kan zijn biezen pakken.

Een chauffeur die vindt dat hij wel een bonus verdient omdat hij aan zijn functieomschrijving heeft voldaan, wordt weggehoond. Daar wordt hij immers al voor betaald. Hij krijgt ook geen bonus als hij oude vrouwtjes helpt met in- en uitstappen. De uitslover die extra ritjes gaat maken wordt evenmin beloond met een toeslag. Integendeel, daar slijt de bus maar van en het kost extra benzine.

Wanneer topmanagers dus een bonusregeling hebben, kán dat niet anders zijn dan uit charitatieve motieven. Het is absoluut onmogelijk dat ze die krijgen omdat de treinen beter op tijd rijden, de klanten tevredener zijn of dat de stroom niet is uitgevallen. Het is namelijk gewoon hun werk om die dingen een beetje netjes op orde te houden.

Nee, eerder is er aanleiding tot het instellen van een malusregeling. Daarbij worden de topmanagers gekort op hun salaris. Want de treinen rijden niet zo best op tijd, de klanten zijn niet zo tevreden en de stroom is ook nogal eens gestoord. Tevens krijgen ze een optieregeling: de optie om hun biezen te pakken.