de doerakken van de doerian

Vrijdag 04 Maart 2005 in categorie Klein Proza

Onlangs is aan ons vaderlands cultuurgoed toegevoegd 'de Gouden Doerian'. Dat is een prijs voor de slechtste Nederlandse roman van het afgelopen jaar. Eerst veronderstelde ik dat het een provocerende grap was van bedenker Adriaan Jaeggi, maar het schijnt ernst te zijn. Er is een heuse longlist opgesteld waarin tot dusver eenentwintig romans nauwgezet zijn afgefakkeld. De lijst bevat boeken van gevestigde namen uit de Nederlandstalige literatuur, zoals Maarten 't Hart, Herman Brusselmans, Jessica Durlacher, Willem-Jan Otten en Tessa de Loo. Ook Ilja Leonard Pfeijffer is de klos met zijn 'grote baggerboek'. Waarschijnlijk is men hierbij alleen op de titel afgegaan.

Het toppunt van sneu is echter dat er ook debutanten op staan als Walter van den Berg, met zijn boek 'De Hondenkoning'. Walter had het ongeluk dat zijn product bijna direct na verschijning door een criticus werd vergeleken met 'De Avonden' van Gerard Reve. Op het eerste gezicht een fijne opsteker, maar de associatie bleek louter gebaseerd op de omstandigheid dat beide boeken zich afspelen aan het eind van het jaar. Tja, in dat geval had zijn redacteur hem beter kunnen waarschuwen dat de periode tussen kerst en nieuwjaar wel het slechtste timeframe is dat je zo'n beetje kunt kiezen. Het is een cliché geworden waar tegenwoordig zelfs Amerikaanse B-films zich voor generen.

Buiten dat is het uitermate flauw van de Doerianisten om meteen een debutant te grazen te nemen. 'De Hondenkoning' wordt door vele lezers en menig criticus een goed boek gevonden, dus het is te hopen dat de arme Walter ook niet nog eens op de shortlist belandt. Op die manier knak je onze nieuwe literaire bloempjes in de knop.

Een mekkercampagne als de Gouden Doerian zegt meer over het van muffe boerenkooldampen doortrokken literaire wereldje, dan over de gekritiseerde schrijvers op de longlist. Men gunt elkaar kennelijk het licht in de ogen niet. Het schijnt dat men op het Boekenbal de kont niet kan keren of men knalt tegen een uit z'n krachten gegroeid schrijvers-ego op. Bovendien is dat ego meestal ook nog dronken.

Dus afschaffen al die literaire prijzen. Over onze nationale 'literatuur' wordt véél te gewichtig gedaan. De stratenmakers voor mijn deur krijgen ook nooit een prijs. Schrijven is eigenlijk een vak als alle andere. Daarom stel ik voor dat wij voortaan het boek gewoon mogen terugbrengen als er slecht werk is geleverd. Schrijvers hoeven ook niet telkens exhibitionistisch in de media rond te hangen. Zij kunnen beter binnenblijven, bek houden en produceren. Dan lezen wij daarna wel hoe 't afgelopen is...

Updates:

• Omdat twee juryleden het gekrakeel ontvlucht zijn, blijft de andere drie niets anders over dan zich te beperken tot het samenstellen van de
  shortlist. De Gouden Doerian zal echter niet worden uitgereikt.
  
• De resterende juryleden schrijven op het weblog van Adriaan Jaeggi een uitgebreide toelichting. Het lezen waard, want ze hebben wél een punt.

[Aantal woorden: 554 - Aantal keer gelezen: 8]

Tweet

 

 

 

Geef een reactie: