de honderd meter ouwehoeren
Zondag 13 Februari 2005 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Ik heb niets tegen een gezellig potje sport in de media. Maar men kan geen maat houden. Wat dat betreft was ik ergens wel blij te vernemen dat die hele handel van Studio Sport gaat verhuizen naar Talpa. Jammer genoeg gaan de mannetjes van de radio niet mee met John de Mol. Want het ergst is sport op de radio. Ik begrijp niet waarom er bijna geen programma heilig genoeg is om gevrijwaard te blijven van sportflitsen.
Vorige week zondag luisterde ik argeloos naar het mooie geschiedenisprogramma OVT, kreeg ik ineens een portie schaatsen om m'n oren. Nu ben ik wel een liefhebber van schaatsen, maar als ik naar iets anders luister moeten ze opkrassen.
Een hele zenderprogrammering wordt desnoods omgegooid om de meest bespottelijke sportverrichtingen live te kunnen verslaan. Zelfs parlementaire debatten halen die status niet. Hierover heeft Jan Mulder zich afgelopen week al in de Volkskrant druk gemaakt. Nota bene een ex-topvoetballer.
Met voorsprong het vreselijkste wauwelprogramma op sportgebied is NOS Langs de Lijn. Hele avonden worden volgezwetst met de meest triviale sportuitslagen (ik mis alleen nog het pupillenvoetbal). Verder gaat het dan nog om belangwekkende achtergronden als de aambeien van deze of gene wielrenner, de faillissementsverkoop van de kantine van FC Boerenlullenveen, het conflict over de nieuwe plooirokjes van een derde klasse korfbalclub (de mannen willen ze niet aan), het nieuwe balletje in de fluit van scheidsrechter Dick Jol, de laatste schaamhaarimplantatie van Dick Advocaat en het hardnekkige gerucht dat Pierre van Hooijdonk z'n eigen ballen niet meer kan hooghouden.
Allemaal reuze interessant, maar niet als ik net naar OVT zit te luisteren. Wist u trouwens dat 'talpa' de Latijnse/Italiaanse naam is voor 'mol'? Ik niet, want dát hoor je nou weer niet bij Langs de Lijn...
| Tweet |
