vj's radical retro tour 1
Donderdag 20 Mei 2004 in categorie Flashback verhalen
Back to the fifties, the sixties, the seventies. Retro is trendy, retro is in, vooral bij degenen die deze tijden hebben gemist. Meubilair, mode, muziek en allerlei bric-à-brac die de overlevenden uit deze perioden inmiddels te gênant voor woorden vinden is weer helemaal hip. Origineeltjes brengen af en toe goed geld op. Daarom wil ik als oudere jongere graag het een en ander aan voorlichting doen, opdat de jeugd van tegenwoordig niet in dezelfde valkuilen dondert als eerdere generaties. Anderzijds is het natuurlijk leuk om ook te wijzen op sommige aardige dingetjes uit het nabije en zelfs verre verleden. Want nou net de verkéérde dingen weggooien van al die zolderzooi is nou ook weer zonde...
Object 1: het dressoir.
Dus voordat jullie zoiets kopen, jongelui, bedenk dan het volgende: een dressoir is een grote, vrijwel nutteloze kast van enkele meters breed die slechts reikt tot heuphoogte. Je kunt er walgelijke fotolijstjes, porceleinen beeldjes of een schemerlamp op zetten. Je moet altijd bukken om er iets in te doen of eruit te halen. Nu is dat misschien nog geen probleem, maar over vijftig jaar wèl!
De ruimte boven een dressoir is bij voorbaat verspilde ruimte. Met een boekenkast kun je de hoogte in, met een dressoir niet. Een dressoir is een beruchte sta-in-de-weg in elk interieur en gek genoeg kom je er ook nooit meer vanaf. Kijk maar bij hoogbejaarden in huis: ook al wonen ze nòg zo krap, het dressoir staat er nog.
Dit absolute depri-meubel staat symbool voor de zielsbeklemmende dufheid der jaren veertig en vijftig. Het was dusdanig solide dat het pas werkelijk verdreven kon worden door de krachtige revolutionaire geest van late jaren zestig. Pas dáárna kwam er ruimte voor de Lundia-stelling.
VJ's retro-advies: Liever niet opnieuw aan beginnen, aan zo'n dressoir. Het is te weerbarstig, te goed bestand tegen de tand des tijds. Het is eigenlijk al grofvuil op het moment dat je het koopt.
| Tweet |
