het ergernisje

Maandag 05 Januari 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Geschiedenis is een onderwerp dat mijn interesse heeft. Om die reden houd ik alvast rekening met toekomstige geschiedschrijvers die, wanneer de grote kwesties van onze tijd eenmaal zijn gedocumenteerd, onvermijdelijk overgaan tot het beschrijven van het leven van alledag. Wat mij betreft mogen zij dan een apart hoofdstuk wijden aan onze ergernisjes. Ik kom op dit idee omdat ik in onze huidige geschiedschrijving dit aspect uit het leven van onze voorouders een beetje mis. Waarschijnlijk leefden zij te kort om ze allemaal te kunnen documenteren. Het enige historische ergernisje dat mij nu zo even snel in het blote hoofd opkomt is van de Amsterdamse koopman Jacob Bicker Ray, die in zijn dagboek bij herhaling klaagt over zijn jicht. Maar jicht is een vervelende kwaal en daarom waarschijnlijk juist een behoorlijk grote ergernis. Nee, het moet nóg kleiner, op het niveau van het haakje aan je nagel dat telkens in je kleren blijft hangen.
Laat ik dus eens voor historici in later eeuwen vastleggen dat wij ons anno 2004 ergeren aan het geluid van de televisiereclame dat altijd te hard staat in vergelijking tot omringende programma's. Mmm, deze ergernis is eigenlijk nog steeds te groot. Hoe langer ik erover nadenk, des te meer vind ik het juist een gigantische ergernis. Immers, menige afstandsbediening is al tot kruim geknepen in de haast om het volume te dempen.

Misschien moet ik het meer zoeken in de sfeer van verpakkingen die niet open te krijgen zijn. Dames en heren archeologen van de toekomst: wanneer u in de bodem allerlei vreemde en ondefinieerbare voorwerpen aantreft zijn dit geen martelwerktuigen of SM-hulpmiddelen, maar onmisbare Leifheit-instrumentjes om onwillige potten, flessen en blisterverpakkingen te openen.

Ho, wacht, nee, eigenlijk is deze óók nog te groot. Ga maar na: wanneer er apparaten zijn uitgevonden om de verpakkings-ellende te bestrijden, betreft het een ergernis van ten minste Europees niveau.

Na even 'naar achteren' geweest te zijn weet ik het! Het echte kleine ergernisje is dat van het velletje wc-papier dat dikwijls op de verkeerde plaats afscheurt wanneer je een bepaalde lengte van de rol probeert te rukken. Een fase later ga je je handen wassen. De dispenser met vloeibare zeep ejaculeert niet in je handpalm, maar heel patserig met zo'n air van 'kijk mij eens ver spuiten' tegen je kleding. Wanneer Monica Lewinsky in deze sfeer een smoes had bedacht waren de zaken heel anders gelopen. Zo ziet u hoe ogenschijnlijk kleine ergernisjes wel degelijk de loop van de geschiedenis ingrijpend kunnen beïnvloeden.

Er zijn meer van die dingen. Je krijgt trek in een banaan, maar die wil niet openknakken op de gebruikelijke plek achter de steel. Pas na veel ruk- en trekwerk springt hij op een heel andere plek uit z'n vel. Of je doet lekker sardientjes met mayonaise op je brood, maar tijdens het doorsnijden dondert alles er weer af. Ook weet iedereen hoe een gekookt ei dat niet goed is 'geschrokken' de consument bij het pellen tot razernij kan drijven!

En ga zo maar door! Je geeft de planten water en het loopt natuurlijk weer naast de pot. Je stapt in de stromende regen haastig uit je auto en je staat meteen in de stront. De telefoon gaat altijd tijdens het journaal. Je zoekt even iets op in een tijdschrift, maar die verdomde bladzijden willen niet van elkaar. Nieuwe vuilniszakken, net zoiets: willen ook niet open door verkleving. Je moet snel weg, maar bij het aantrekken van je schoenen breekt je veter af. Je voelt ergens een haar in je mond, maar je kunt hem niet vinden...

Dit type ellende dus, honderden van die kleine ergernisjes die bij elkaar opgeteld het leven van de mens in de 21ste eeuw tot een ware hel maken! En dan durven ze ons nog aan de kop te zeiken over de situatie in Irak!

Beseffen jullie wel hoe erg het hier is?