Het verdriet van Wesley Sneijder
Vrijdag 21 November 2003 in categorie Sport
U zult wel denken: komt er nog wat nieuws? Ja hoor, maar ik was even bezig. Donderdagmorgen kreeg ik namelijk een jankende Wesley Sneijder aan de telefoon. Ik heb helemaal geen verstand van voetballen, dus ik wist aanvankelijk bij god niet wie er belde! Hij snikte bedeesd dat hij van het Nederlands elftal was.
Ik zeg: "Hoe kom jij aan mijn nummer? Ik práát helemaal niet met het Nederlands elftal!"
Of ik niet voor één keertje een uitzondering kon maken, want hij had de hele nacht niet kunnen slapen.
"O, zeker weer tot het ochtendgloren met het hele team zitten zuipen en hoereren, hè?"
Nee, nee, dat was het allemaal niet, hij was netjes op tijd naar bed gegaan, maar het zat hem zo dwars dat hij niet met de pers had mogen praten.
Ja, dat vond ik eigenlijk ook wel zielig! Heb je een hoogtepunt in je prille carrière, ben je de man van de wedstrijd, breng je Nederland naar Portugal, mag je niet met de pers praten! Dat was ook wel lullig van die Oranjespelers. Dat ze zelf allemaal op hun Oranje pik getrapt zijn door Henk Spaan, oké. Dat ze dan verongelijkt zijn en gaan zitten mokken, oké. Dat ze dan kinderachtig als straf verzinnen dat ze lekker puh niks meer tegen het journalistiek uitschot gaan zeggen, oké. Maar maak dan een uitzondering voor die Wesley-boy! Laat hem óók eens fijn voorproeven van de sterrenstatus! Het was tenslotte zijn avond!
Ik informeer maar eens vaderlijk bij Wesley: "Wat had je tegen de pers willen zeggen dan?"
Nou, dat wist hij niet direct. "Maar de pers komt toch altijd zelf wel met vragen waarop ik dan gewoon antwoord kan geven?"
Ik maakte hem duidelijk dat hij zich daarvan niet te veel moest voorstellen. Vragen van de sportpers liggen altijd op het niveau van "Wat ging er door je heen?", dus zeg ik: "Was je dan in staat geweest om te verwoorden wat er door je heen ging?"
Er viel een lange stilte.
Kijk, dat bedoel ik, Wesley. Voetballers moeten niet verbaal met hun publiek willen communiceren. Voetballers mogen zwaaien, rare dansjes en buitelingetjes doen, maar ze moeten verder gewoon voetballen, doelpunten maken en kop houden. Zwijgen is veel beter voor je intellectuele status, Wesley. Maak nou niet dezelfde fout als Frank de Boer.
Het is dus onbedoeld een héél goed idee geweest van het Nederlands elftal om niet met de pers te praten. Dat moeten ze gewoon volhouden. Zo blijft de mythe tenminste in stand. Want zodra een voetballer gaat vertellen over zijn schitterende doelpunt is de lol er meteen af. Snap je, Wesley?
| Tweet |
