zak van max
Maandag 09 Juni 2003 in categorie Politieke Portretten
Ik heb er géén zin in, weet je dat? Echt hé-le-maal geen zin in! Ja, je doet maar wat je gezegd wordt, roepen ze dan op de redactie. We kunnen die man niet langer negeren, hij is een kopstuk, een fractievoorzitter, het is tijd dat we een politiek portretje van hem maken. Het zal allemaal wel, maar wie is dan weer de lul? Juist, ik dus.
Zuchtend uit alle lichaamsopeningen doe ik dan eerst maar wat research. Tjesus, wat een dorre sufkont is die vent. Moet je die website van 'm zien! Dat begint al lekker zeg! Echt héél slecht voor je tandglazuur! Aan de andere kant ook wel weer een goede afspiegeling van die man, die ten hemel schreiende lelijkheid. Prachtige partij-symboliek overigens, zo'n muispijltje met zo'n sliertje volgelingetjes dat altijd irritant achter de feiten aanloopt.
Nou, eens even zien... Wat hebben we hier... Hobbies... Ah, leuk, skiën en windsurfen. Ook weer geheel in lijn met zijn politiek gedrag, slalommen en met alle winden meewaaien. Lievelingsgerecht... Asperges met beenham, nieuwe aardappeltjes, een hardgekookt ei en botersaus. Nou-nou-nou, toe maar! Vooral zo'n puur Hollands hardgekookt ei, dat is écht goed voor je politieke geloofwaardigheid! Als fractievoorzitter dwing je dan werkelijk respect af. Telkens als je het parlement toespreekt ziet iedereen kamerbreed dat hardgekookte ei voor zich. Hoewel hij bij nadere beschouwing óók wel iets weg heeft van een verlepte asperge...
Ondertussen begin ik zwetende nachtmerries te krijgen over deze opdracht. Hoe moet ik dat straks aanpakken? Die man is zó saai, daar valt gewoon niet tegenop te interviewen. En dan het vooruitzicht minstens een uur lang tegen die achterbakse kuttige kapelaanskop aan te moeten kijken! Dat is nog het allerergste! Gelukkig heb ik daar inmiddels een goede strategie voor bedacht. Ik sleur die vleesgeworden wijwaterkwast gewoon naar de dichtstbijzijnde RK-kerk en schop hem daar direct de biechtstoel in. Hij aan de ene kant van het luikje, ik aan de andere. Hopelijk zit ik dan veilig genoeg.
Zelf niet RK-opgevoed zijnde, moet ik dan natuurlijk wel even in mijn rol als biechtvader groeien. Volgens mij dien ik dan eerst te vragen of hij nog gezondigd heeft. Zoiets. Hopelijk bekent hij dan meteen dat hij de kabinetsformatie met de PvdA heeft laten stuklopen omdat hij zichzelf wilde beschermen tegen onzedelijke gedachten over de strakke billetjes van Wouter. Zou toch een mooi primeurtje zijn! Maar laat ik realistisch blijven, dat doet hij niet. Hij zal op zo'n vraag als gewoonlijk wel weer gaan zitten draaikonten. Heb je die CDA-kamerzetels wel eens gezien? Dat pluche is reeds geheel versleten door die constant wentelende christelijke togussen!
Door naar de volgende vraag dan maar. Iets in de trant van hoe zijn Christelijk gedachtengoed zich vertaalt in het windsurfen. Ok, geen supervraag, maar eens kijken hoe hij zich daar uitredt. Krijgen we vast van dat beeldsprakige geleuter over schipper naast God, scheepje onder Jezus' hoede, vast op koers, langs de klippen laveren.., dát werk. Of iets leukigs in de sfeer van 'Samenleven doe je niet alleen, maar windsurfen wèl.'
Hou maar op! Dit alles teruglezend overvalt mij een diepe neerslachtigheid. Dit is niks en dat zal het ook nooit worden! Ik ga dit niet doen, dit interview. Ik kan 't emotioneel gewoon niet aan. Wát een treurnis, die man. Ze bekijken het maar, doei, de (weesge)groeten!
Motie: schakel een castingbureau in bij de selectie van fractievoorzitters.
Tweet |