Kaartje van Volkert

Zondag 29 September 2002 in categorie Waargebeurde verzinsels

Lieve Petra,
Maak je over mij geen zorgen. Ik zit hier nog steeds prima. Ik ben er zelfs inmiddels aan gewend mij onder cameratoezicht af te trekken.
Het is hier ook lekker rustig. Behalve wanneer mijn moeder op bezoek komt. Mammie kan zo heerlijk vrijblijvend en vooral onnadenkend zitten babbelen. Maar ja, je weet hoe ze is...
Vanmiddag zei ze tegen mij: "Eigenlijk is het veel te mooi weer om binnen te zitten!"
Het zal wel zo'n ouwewijvengewoonte zijn, zulke opmerkingen, maar ze zijn niet goed voor mijn moreel.
Ze had niet eens in de gaten gehad dat ik in hongerstaking was. Twee weken geleden vraagt ze aan me: "Eet je wel goed, jongen?"
Weet je, Petra, toen knakte er iets in mij. Het is per slot van rekening toch je moeder. Dat is dus de ware reden dat ik mijn hongerstaking heb opgegeven. Maar dat blijft tussen ons. De officiële reden is dat mij een betere bezoekregeling in het vooruitzicht is gesteld.
Eigenlijk is dat ook wel een beetje waar, want ik heb bedongen dat mijn moeder nu nog maar één keer per wéék mag langskomen in plaats van elke dag. Ik had daardoor concrete aanwijzingen dat de leefomstandigheden tijdens mijn detentie zouden verbeteren.
Iedereen tevreden dus.
Nou knuffeltje van me, de kaart is vol, dus volgende keer hebben we het wel over die Willibrord.
Kusjes! Volkert.

Tags: