Het probleem van God

Ik zit op de wc. Ik woon hoog in een torenflat. Ik sta op het punt de persweeën in gang te zetten.
Dan dringen plotseling vanaf de buitenwereld beneden scherpe geluiden binnen van remmende banden, gevolgd door de doffe klappen van butsend blik.

Ik blaas de dropping af en hijs mijn broek weer op. Ik begeef mij naar het balkon. Daar beneden is iets gebeurd, want er is commotie. Maar ik kan er niets van zien. Het dichte bladerdak van de bomen ontneemt mij het zicht.
Ik haal mijn schouders op en ga weer naar binnen. Ik ben niet van het type dat direct de lift in stapt en de plek des onheils sensatiebelust in ogenschouw gaat nemen. Teveel moeite...

Wanneer ik weer in contemplatie op de pot zit zie ik plotseling het licht, krijg ik een religieuze openbaring die mij in één klap het lijden der mensheid verklaart: dat probleem heeft God natuurlijk óók altijd, met dat bladerdak! Maar dan in 't groot! Hij hoort beneden commotie, haalt zijn schouders op en gaat weer rustig verder schijten!
Bij wijze van spreken...

Geef een reactie: