crazy mouse disease
Dinsdag 19 Maart 2002 in categorie Satire
Nou, dat is weer het gesprek van de dag natuurlijk: we hebben geleerd dat prionen hele foute eiwitten zijn die BSE en de ziekte van Kreuzfeld-Jacob veroorzaken. En dat ze ook in spierweefsel van gemodificeerde muizen voorkomen, niet alleen in ruggenmerg en zenuwweefsel. De spanning wordt nu opgevoerd, want de volgende onderzoeksvraag is: kan het prion in principe ook in de koeienbiefstuk zitten? Dit muisje gaat dus een een staartje hebben.
Tijd voor een rondje bellen.
Eerst telefoneren wij met de ons bekende Fryske agrariër Wietze de Vries. Kort houden dat gesprek, want de tarieven voor internationaal bellen naar Fryslân zijn niet mals. Zijn dochter neemt op en zegt dat heit in de stal is en dat wij hem maar op z'n mobiel moet bellen. Ook dat nog.
Maar goed, toch maar even doorzetten. Hebbes, daar is Wietze. Wat vindt hij van de dreigende commotie rond de biefstuk? We moeten de vraag herhalen, want op de achtergrond klinkt het luide loeien van de koeien. Waarom staan die beesten nog niet buiten trouwens? O, je hebt het hele weiland tegenwoordig overdekt, net als de Arena. Hoezo, dat is toch slecht voor de grasmat? Juist ja, ze hoeven er alleen maar van te vreten en niet op te voetballen. Bovendien kan de kap open.
Wij lopen duidelijk achter bij de moderne ontwikkelingen in de landbouw. Waarom heb je dat gedaan dan? Ah, staaltje boerenslimheid: hij kan nu net zoveel mest uitrijden als hij wil, want binnen hebben ze daar niks over te zeggen.
Vooruit, niet afdwalen, dit gesprek is al duur genoeg. Het nieuws over de mogelijke BSE-biefstuk, wat vindt hij daarvan?
Wietze wordt overstemd door luid boe-geroep van de veestapel. Vrij vertaald uit het Fries komt zijn antwoord neer op: "Nou, je hoort het, hè? Daar heb ik weinig aan toe te voegen!"
Ok, bedankt Wietze, heel leerzaam.
"Goei!"
Vervolgens draaien wij het nummer van Gouchos, het wereldwijd vertakte biefstuk-restaurant.
"El jefe, por favor," zeggen wij in ons beste Volksuniversiteit-Spaans. Maar 'El jefe' krijgen wij niet aan de lijn. Met moeite vernemen wij van ober Miguel (inderdaad, een Miguel, dat treffen wij weer!) dat 'el jefe' met zijn dikke corpus al depressief op z'n eigen grill ligt. Lijkt ons verstandig van de zwaarlijvige 'el jefe', want varkensvlees is waarschijnlijk het enige dat de klanten vanaf heden nog vertrouwen. We doen nog een tot mislukken gedoemde poging tot navraag over Gouchos' prionen-opinie.
"Soy el camarero!" Ok, Miguel, laat maar, gracias.
Dan maar naar de Keurslager. "Overweegt u de naam te veranderen in Kreuzfeld-slager?", vallen wij met de winkeldeur in huis. Wij kunnen slechts het vege lijf redden door de zaak uit te spurten. Een ons nageworpen stuk uitbeengereedschap blijft trillend in de deurstijl steken. Het ongebruikte volgnummertje overhandigen wij aan een oude baas met boodschappentas die net de slagerij wil betreden. Hij kijkt ons wantrouwend aan.
We twijfelen even, maar stellen onszelf gerust: hij is zeker tachtig en met zo'n lange incubatietijd hoeven we ons niet bezwaard te voelen.
Maar wat nu? Dan krijgen wij een briljante inval. Wij gaan dit probleem eens vanuit een heel andere hoek benaderen. Op naar Rijswijk! Niet geheel toevallig bevindt zich daar de alternatieve slagerij 'The Cutting Edge', slechts enkele straten verwijderd van de Lange Kleiweg. Het alternatieve zit 'm in het feit dat het een delicatessen slagerij is voor 'thrill-seekers'. De nergens voor terugdeinzende hardcore butchers van 'The Cutting Edge' kopen afgeschreven en stevig besmette lab-fauna op van diverse onderzoekscentra. Vervolgens wordt daar een breed assortiment levensbedreigende delicatessen van gemaakt.
"Walgelijk!" zult u denken. Maar er is helaas een markt voor. Er is nu eenmaal een grote groep mensen die leeft volgens het principe 'live your life to the limit'.
Deze 'thrill-seekers' zijn uitgekeken op het zo langzamerhand toch wel tamme bungyjumpen, para-gliden, zelfmoordskiën, parachutespringen, 7-up slempen en Himalaya-klauteren.
'Seen it, been there, done it', die types. Voor hen is er nu het 'onbeperkt proefdier-schransen'. Dit is de verzamelnaam voor het nuttigen van heftig genetisch gemanipuleerd en besmet vlees met de meest exotische chemische verbindingen erin. Dit schijnt te leiden tot uitzinnig psychedelische sensaties. Daarbij vergeleken is LSD een asperientje. En na afloop is er natuurlijk het adrenaline aanjagende effect van 'overleef ik dit?'.
We arriveren bij 'The Cutting Edge'. Maar we hoeven niet eens naarbinnen: reeds door de etalageruit zien wij het personeel in polonaise door de zaak hossen. Wij weten dus hoe laat het is. Deze slagerboys gaan een gouden toekomst tegemoet.
De 'Crazy Mouse Disease' is wederom een gewonnen slag voor vegetariër en tuinbouwer. Op de terugweg in de auto heffen wij daarom het bij oudere jongeren bekende lied aan van 'de groenteman':
Cha-cha-cha, wat zullen we eten?
Cha-cha-cha, wat zal het zijn?
Wie is de man die mij dat zeggen kan?
De GROENTEMAN!!!
Cha-cha-cha!!
Tsja...
| Tweet |
