nuttige uitvindingen
Maandag 04 Februari 2002 in categorie Satire
Dit stukje is een feest der herkenning! Let maar op...
U gaat trouwen. Niet stilletjes, nee, het loopt juist verschrikkelijk in de gaten. Dusdanig verschrikkelijk dat alleen al in Nederland minstens zes miljoen mensen het via de televisie volgen.
U ligt op uw knietjes voor het altaar, de kleffe handen van dominee Ter Linden op uw kruin.
En dan moet u ineens gi-gan-tisch pissen!
U weet dat u het nog uren moet ophouden, want er komt nog een rijtoer en de gouden koets heeft geen chemisch toilet aan boord. U moet blijven lachen.
Daarna komt er nog een balkonscène. Dan zou u even tussendóór kunnen. Maar zo'n bruidsjurk trek je maar niet even vlot omhoog. En ook die sleep van vijf meter mag niet door de toiletpot gaan slierten.
U staat er helemaal alleen voor. Want zelfs in een ruim koninklijk privaat passen geen vier bruidsmeisjes om u bij te staan. Zo zie je maar: als je ze écht nodig hebt zijn ze er niet.
Gelukkig bent u geen Máxima. Ik verwacht namelijk niet dat u Verbal Jam leest, Koninklijke Hoogheid. Hoewel, aan de andere kant... Waar komt anders die goede beheersing van de Nederlandse taal vandaan?
Goed, was even een dolletje terzijde. Ik richt mij weer tot het gepeupel. Zoals ik zei: gelukkig bent u geen Máxima. Maar voor de televisie hebt u wèl gedacht: "Wat nou als ze nodig moet?"
U ziet het probleem. U denkt wel vaker als u soortgelijke taferelen ziet: "Moeten die mensen nooit plotseling naar de wc?"
In gevallen waarin u zelf een periode van gedwongen urinale onthouding voorziet gaat u 'preventief pissen'. En dan maar hopen. Of bidden, ingeval u kerkelijk bent. Want kerkdiensten zijn doorgaans een ware blaastest. Die duren eindeloos. Als oefening voor de eeuwigheid zogezegd.
Nu komen wij tot de kern van de zaak: wáárom is voor dit dagelijks probleem in deze moderne tijden nooit iets bruikbaars uitgevonden? Nee maar! Geweldig! U wilt mij hier direct al aftroeven! Ik hoor u enige reeds beschikbare attributen opsommen.
En daar gaat u dagelijks mee lopen? Een katheter? Een berg Tena-lady in string of boxershort? En voor de heren doe-het-zelvers een oude colafles aan de leuter? Nou, ik dacht van niet! Toch?
Gelijk heeft u. In tijden waarin wij worden doodgegooid met elektronica mogen wij ook high-tech oplossing verwachten!
Een ander dringend ongemak: Het Weer.
Met zon de deur uit, des avonds zeiknat thuis.
Het antwoord van onze moderne westerse beschaving: de paraplu, de regenbroek, Gore-Tex, Unox, alsmede Erwin Krol en andere rookworsten.
De volgende dag. Opnieuw met zon de deur uit, des avonds met afgevroren tenen thuis, rijp in de baard, ijskristallen in de panty.
Industrieel antwoord tot dusver: de sjabby C&A bodywarmer, lauwe chocolademelk, toevallig winddicht inlegkruisje, handschoenen of wanten waarmee je niet eens behoorlijk een peuk kunt vasthouden, voedende gezichtscrème met liposomen, steevast haar-plettende mutsen, lippenbalsem en stupide oorwarmers.
Wollen dassen en truien tellen niet mee, want die zijn van het schaap gejat en dus een gave van de natuur.
Marjon de Hond ook niet, want daar word ik niet warm of koud van.
Unox komt ook hier nog het meest innoverend uit de bus met opnieuw de rookworst, erwtensoep en de oranje ijsmuts.
U ziet, het is treurig gesteld met de vooruitgang. Waar blijft de comfortabele en elegante thermokleding voor de gewone burger? U kunt natuurlijk overal schijt aan hebben en met een schaatspak op de brommer gaan zitten. U hebt dan keuze uit model Wennemars, Ritsma, Romme of Timmer. Maar ik ken u: een Nederlander lóópt niet graag voor lul. Dat is dus geen optie.
Wij willen confortabele kleding met ingebouwde automatische klimaatbeheersing. Kleding waarin wij onbekommerd incontinent kunnen zijn. Maar wat doet Philips? Die werkt aan een hippe outfit met ingenaaide mobiele telefoon en MP3-speler. Want de consument vraagt erom, nietwaar?
Als wij dan langs de kant van de weg liggen dood te vriezen stamelen wij rillend tegen ons techno-jack: "Bel wegenwacht!" Helaas, wegenwachtertje komt niet opdagen. Ingesneeuwd.
Philips geeft de moed niet op. Let's make things better, nietwaar? MP3-tje dan maar. Het techno-jack begint te zingen. "We'll meet again, don't know where, don't know when..."
Vera Lynn. Wij dienen onszelf de laatste sacramenten toe.
Dit, waarde lezers, is de stand der techniek. Wubbo Ockels en Jules Unlimited ten spijt.
Oordeelt u zelf: is 't het gek dat Máxima zat te janken...
ziet u wel? tot hiertoe heeft de Here u geholpen!
| Tweet |
