krantje lezen

Zondag 18 November 2001 in categorie Satire

Ik heb al een paar jaar geen abonnement meer op een dagblad. En toch voel ik me geen cultuurbarbaar.
Vroeger had ik zelfs een abonnement op twee kranten, De Volkskrant en Het Parool. Eén voor 's morgens, één voor 's avonds, redeneerde ik toen. Dat was heel naief.
Het gaat niet goed met de dagbladen, hoor ik op de radio. Want radio luisteren doe ik wel. Hij staat vastgeroest op Radio 1. Televisie kijken doe ik ook. Hoewel ik moet toegeven dat sinds ik een breedbeeld exemplaar heb mijn blik op de wereld daardoor niet is verruimd.

Maar terug naar de krant. Zoals ik zei: het gaat niet goed. Ik zal ze hier vertellen waarom. Ik vrees dat ze dat niet zullen oppikken, want ze lezen mijn weblog niet.
Dus waarom zou ik hun stukken lezen als ze de mijne niet lezen?
Zelf zeggen ze wellicht dat het komt door de Spits en de Metro. Onzin. Die moet je als kwaliteitskrant makkelijk aankunnen. De ware redenen zijn veel platvloerser.

Ten eerste: dagblad is te dik, vooral op zaterdag. Sinds we geacht worden al ons oud papier naar de container te sjouwen is het hebben van een abonnement letterlijk een last. De kat klaagt ook: met de Volkskrant onderin de bak blijft er te weinig graafruimte over.

Ten tweede: dagblad is te groot. Ik krijg lamme armen van de spanwijdte. Het Parool heeft eens een handzamer formaat geprobeerd geloof ik (ik had toen al het Parool niet meer). Dat idee is de grond in geboord, maar waarschijnlijk niet door de lezers. Ik kan bij het lezen natuurlijk wel de krant op de grond leggen, maar dan komt alweer die kat zeiken.

Ten derde: dagblad is te dagelijks. Ik hoef niet iedere dag. Daarvoor heb ik het te druk. Ik krijg NU.nl al niet uit. Het zou mogelijk moeten zijn mij te abonneren op alleen de zaterdagaflevering. Zien jullie dat, beste krantenjongens en meisjes? Zomaar een goed idee voor jullie: meer variatie in abonnementsvormen!

Nog een idee: promoveer jullie Echo, Amsterdams Stadsblad, Westerpost en wat er nog meer aan brievenbuscongestie bestaat tot kwaliteitskrant. Dan hoeven we maar één keer per week vieze vingers te krijgen en zijn we meteen van die trutverhaaltjes af. Nu hebben de mensen niets dan last van die bladen.
Ik hoor de tegenwerpingen al: er staat buurtnieuws in. Dat willen wij helemaal niet weten! Ons buurtnieuws maakt de bejaarden bang!
Nog een tegenwerping: er staan gemeenteberichten in. Welnu, die horen we wel bij Radio Bergeijk, wat in Amsterdam hetzelfde is als Radio Noordholland en AT5.
En nog één: u hoeft die weekbladen niet te ontvangen, u had een sticker op uw brievenbus kunnen plakken. Heb ik gedaan. Die is er direct door die snotneus van de Echo weer afgerukt! En dan durft hij ook nog met Oud en Nieuw om een fooi te komen! Uiteraard voorafgegaan door een legioen nep-bezorgers. Vroeger moest je de bel afzetten met Luilak, nu doe je dat direct na de Kerst.

Dus nogmaals: één keer per week een dagblad is voldoende. Zodra dat bestaat zal ik het aanbod van die juffrouw van de abonnementenafdeling in welwillende overweging nemen als ze mij weer telefonisch benadert met 'drie weken voor een tientje' of wat het dan ook is.
Die lastpakken bellen altijd onder het journaal. Dat doen ze expres. Dus dan zeg ik: "Nu mis ik het journaal, nu ga jij voor straf voorlezen wat er in die krant van jou staat!" Die heeft ze dan even niet bij de hand. Over actueel gesproken.

Spreekwoord: De kat krabt de koppen uit de krant.