Het verborgen bestuur van Nederland

Behalve door parlement en regering wordt Nederland bestuurd door een groep anonieme mensen. Verborgen figuren waar wij als argeloze burgers geen weet van hebben. We kennen ze niet. Zelfs ministers hebben soms geen flauw benul wie het zijn.
Dat blijkt wel uit de recente affaire Plasterk, waarbij telefoonverkeer werd getapt. Door wie, waarom en waarvoor bleef lang onduidelijk. De minister gebruikt minstens het hele weekend om te verzinnen hoe hij zich hier onderuit draait. Hij wil niet hoeven toegeven dat hij overal buiten is gehouden en feitelijk achter zijn rug de middelvinger krijgt van bepaalde ambtenaren.

Wij hebben een democratisch gekozen parlement. Dat maakt wetten en controleert de regering. Toch schijnt er van alles te gebeuren dat zich onttrekt aan de waarneming van parlement en burger. In dit land zijn blijkbaar lieden die allerlei dingen volslagen op eigen houtje regelen. Zonder behoorlijke democratische controle, zonder verantwoording te hoeven afleggen. En ze worden ook nog eens betaald met belastinggeld.

Hij is stuk

Iemand wil ons laten weten dat hij écht stuk is, deze betaalautomaat.

[Klik voor hele afbeelding]

Kaputt, defect, en panne, out of order en vooralsnog in elk geval niet bruikbaar.

Uit deze ietwat overdadige maatregelen lees je trouwens een flinke hoeveelheid ergernis en frustratie af.
De betaalautomaat staat bij de parkeerplaats van het Slotervaart Ziekenhuis in Amsterdam.
Veel bezoekers hebben genoeg kwalen van zichzelf, die van een betaalautomaat kunnen ze er niet nog eens bij hebben. Daar heeft men geen geduld mee.

Kruideniersmentaliteit

Kijk, daar is ie: de perfecte illustratie van de onversneden Hollandse kruideniersmentaliteit. Bij Dirk van den Broek.
Koekjes laten proeven om er veel van te kunnen verkopen, maar dan wél eerst heel gierig alle koekjes door de helft delen.

[Klik voor gehele afbeelding]

Zo kennen we onze grootgrutters weer!

Mannen die rare vrouwen zijn

Op de televisie zag ik het zoveelste typetje voorbijkomen waarbij een man zich als vrouw had uitgedost.
Het is vrijwel altijd een rare vrouw, want het moet komisch zijn.
Ik vroeg mij af: wat is dat toch met al die professionele lolbroeken op de televisie dat ze zich voortdurend willen verkleden als vrouw?
Heb ik zélf wel eens die behoefte gehad?
Nee, de laatste keer dat ik het deed was tijdens het eindexamencabaret.
Maar daarna word je geacht daar overheen te groeien.

Als je er niet overheen groeit, kun je maar beter acteur of cabaretier worden, zo lijkt het. Dan kom je er nog een beetje netjes mee weg, met die stiekeme innerlijke drang.
Want om nu meteen stevig door te pakken tot een volbloed travestiet als Dame Edna Everage is ook weer zo'n grote stap.

Dyslexie in de boekhandel

In de boekhandel van Selexyz Scheltema in Amsterdam is een gelegenheid om te genieten van heerlijke espresso, spettervers fruitsap of lekker belegde bagels.
Is er in deze leestempel niemand iets opgevallen aan het bordje?

[Klik voor volledige foto]

Pijpen met een beugeltje

Ik zag een meisje op de televisie.
Zij praatte over seks.
Ze moest wel, want daar ging het hele programma over.
Zij vertelde het Nederlandse volk dat zij graag pijpte.
Dit is tot daaraan toe.

Tegelijkertijd moesten wij aanschouwen dat zij een beugel droeg, met allemaal van die enge metalen dingetjes op haar tanden geplakt.

Ik zeg: jongeheren van Nederland, blijf uit haar buurt als je lul je lief is, anders hangen straks de vellen erbij.

Guerrilla breien

Vorig jaar zwierf ik door Zweden. In een klein stadje viel mij iets aardigs op.
Ik weet niet meer in welk stadje, want dat is het frustrerende van vakanties: na een week weet je al niet meer waar je was.
Het viel mij op dat hekken en paaltjes in het stadje waren voorzien van gebreide of gehaakte hoesjes.