Zaterdag 17 Januari 2004 in categorie Politiek & Maatschappij, Media
De positie van de Amsterdamse wethouder en oud-kamerlid Rob Oudkerk wordt steeds meer onhoudbaar, kwettert het radionieuws deze morgen met nauw verholen opwinding. Want de wethouder gaat naar de hoeren en het bewijs schijnt op videobeelden te staan. En dus was hij chantabel. Dat hoerenlopen gebeurde destijds in Den Haag, maar in Amsterdam is hij daar plezierig mee doorgegaan. We kunnen die 'e' op het straatnaambordje van het Oudekerksplein blijkbaar wel doorstrepen.
En dus barst nu de discussie los of Oudkerk dat losbandig gedrag in zijn positie wel kan maken. Woorden als 'voorbeeldfunctie', 'chantabel' en 'privézaak' zult u in dit verband veel in de media tegenkomen. Je zou daarentegen ook kunnen zeggen: nu kómt de politiek eens fijn onder de mensen, is het wéér niet goed!
Lees verder...
Vrijdag 16 Januari 2004 in categorie Media
Met gepaste trots constateer ik ineens dat Verbal Jam ook als informatiebron voor het onderwijs wordt gebruikt, en wel bij
Stepnet:
Klein radertje in het geheel, maar toch...
Donderdag 15 Januari 2004 in categorie Media
De Volkskrant
plaatste donderdag een bericht van het ANP over een demonstratie van leerlingen van het Haagse Terra College. De kinderen betuigden hun steun aan degene die dinsdag adjunct-directeur Hans van Wieren doodschoot. Volgens de betogende kinderen werd de dader 'slecht afgeschilderd'.
Hebben wij hier nu te maken met een volwassen ochtendkrant of met een boulevardblad? Want dit is het soort nieuws waarbij je de verleiding moet kunnen weerstaan om het te plaatsen. Onnozele kinderen moet je tegen zichzelf in bescherming nemen. De Volkskrant gooit echter nog even lekker olie op het vuur.
Lees verder...
Donderdag 25 December 2003 in categorie Media
<%image(hpkerstnummer2003.jpg|149|200|Bron: HP/De Tijd.)%>
Vele weekbladen hebben een dubbeldik eindejaarsnummer. Ik kocht er drie en in twee daarvan maakten de hoofdredacteuren melding van de 'ontlezing' van onze samenleving. U merkt: blijkbaar een nieuw papegaaiwoord op de redactieburelen. Vervolgens prijzen zij zichzelf gelukkig met de oplagestijging in het afgelopen jaar. Ach ja, zolang er Mabels en Margarita's zijn zal het niet zo'n vaart lopen met die 'ontlezing', denk ik dan stiekem.
De heren hoofdredacteuren kloppen zichzelf ongegeneerd op de borst. De zelfgenoegzaamheid straalt van de pagina: hún blad is dankzij hún inspirerende leiding ontkomen aan de ontlezingstrend, zo dienen wij tussen de regels door te lezen.
Het meest ongeremd in de verheerlijking van zijn blad, en daarmee van zichzelf, is Henk Steenhuis, hoofdredacteur van HP/De Tijd. Waarschijnlijk heeft hij zijn stukje met een te diep glas in de hand geschreven tijdens de kerstborrel. Een en ander zal hem door de collega-hoofdredacteuren ongetwijfeld in grote dank worden afgenomen.
Kort samengevat vindt de heer Steenhuis dat het maar droef gesteld is met de opinievorming bij de kranten en tijdschriften en dat HP/De Tijd zo'n beetje als enige een
eigen mening geeft (de cursivering is van hem). Wanneer de eigenzinnige werkwijze van HP/De Tijd meer zou worden nagevolgd, zou dit de verscheidenheid aan meningen ten goede komen. Maar helaas gebeurt dat niet, constateert Steenhuis en vervolgens gaat hij vertellen hoe dat komt. Het komt doordat de 'linkse ideologie' domineert. Die 'linkse ideologie' is een breed gedragen leer, waarbij het woord 'slachtoffer' een kernbegrip is.
“Ik kijk nog eens goed op de buitenkant of ik niet per ongeluk Elsevier zit te lezen in plaats van de HP.”
Ik kijk nog eens goed op de buitenkant of ik niet per ongeluk Elsevier zit te lezen in plaats van de HP. Maar nee, het is geen zinsbegoocheling mijnerzijds. Steenhuis moet dus minstens al aan z'n tiende jenevertje toe zijn, want hij begint zich te beklagen over al die media die maar blindelings zoveel mogelijk mensen tot zielig en hulpbehoevend bestempelen. Hij somt op:
“Vrouwen, immigranten, bejaarden, werklozen, steuntrekkers, zigeuners, WAO'ers, ADHD-kinderen en ga zo maar door; bij elkaar gaat het om miljoenen mensen die niet op eigen benen kunnen staan en die de verzorgingsstaat nodig hebben om in leven te blijven. In dit verband is een bijzondere taak voor de media weggelegd. Die dienen vol begrip en devotie over de bedreigde mensensoorten te schrijven. Daarnaast zien ze het als hun taak de overheid bijzonder mild te gejegenen als er weer iets fout gaat bij de uitvoering van deze immense hulpoperaties. In het bijzonder mensen met macht worden met fluwelen handschoenen aangepakt.”
Maar bij HP/De Tijd zijn ze niet in de ban van enige heilsleer, besluit Steenhuis zijn kerstcollege. Bij HP/De Tijd proberen de auteurs met hun verstand de wereld te begrijpen.
Ja, ja, het is wat met u, meneer Steenhuis... Wat moeten wij nu hiermede? Moeten uw collega's van andere kranten en tijdschriften nu heftig gaan ontkennen dat er bij hen sprake is van een 'linkse heilsleer, een linkse ideologie, een slachtoffer-denken'?
Het zijn van die etiketten die door een zekere meneer Steenhuis tot waarheid worden bestempeld, dooddoeners waar nooit een weerwoord op mogelijk is dat het niveau van 'nietes' zal ontstijgen. Hoezo en waarom nou juist weer links? Hoezo heilsleer? Hoezo ideologie?
U heeft een belangrijk ding niet goed begrepen, hoofdredacteur Steenhuis. Al die zogenaamde slachtoffers die u noemt zijn voor een groot deel in principe best in staat om op eigen benen te staan, maar worden juist tot slachtoffer gemáákt door een 'rechtse ideologie' die hen met een eenzijdig bezuinigingsbeleid onderuit schopt. Wanneer u het afgelopen jaar op dit fenomeen had gelet in plaats van op de oplagecijfers, was zelfs u dit opgevallen. Daarom is wat u daar onder het kerstbuffet ligt te lallen en raaskallen gewoon dubbeldikke kerstnummer-onzin.
Het zal toch geen satire zijn geweest?
Dinsdag 16 December 2003 in categorie Media
Ik dacht -geheel impulsief- bij het begin van het
Groot Dictee: “Laat ik nou voor de gein en volkomen onvoorbereid meeschrijven. Eens kijken wat ik ervan bak.” Niks dus. Eénenveertig fouten.
Ik was niet de enige. Volgens voorzitter Vonhoff betekende de gemiddelde prestatie van de deelnemers (39 fouten) een dieptepunt in de geschiedenis van Het Dictee. Rob Oudkerk zei tegen de
Volkskrant rond de zestig fouten te hebben (Volkskrant schrijft '60', maar tijdens het dictee mocht zoiets niet). Minister Veerman 55. Gerda Verburg (CDA) ondanks bestudering van het Groene Boekje 44 fouten. Mat Herben was van de prominenten de minst slechte, met 27 fouten.
Het telt trouwens lekker aan wanneer je een fout maakt. Elke letter die je fout schrijft geldt als fout. Dus toen ik 'turquoise' schreef in plaats van 'turkoois' omdat ik dacht dat Philip Freriks het natuurlijk weer eens verkeerd uitsprak, moest ik direct drie fouten incasseren. Nu ben ik niet iemand die niet tegen z'n verlies kan en daarom meteen gaat mekkeren. Maar zóveel fouten, dat kan nooit aan mij liggen. Want wanneer ik nou de enige was...
Lees verder...
Woensdag 10 December 2003 in categorie Media
Minister De Geus hoor ik zojuist in Nova glashard beweren dat het een idee van Groen Links was om de Robin Hood rekening in te stellen en dat hij hen daarmee had willen helpen. De Geus betoont zich hiermee een goed lid van de
Boevenbende van Balkenende, want hij liegt. Ferry Mingelen corrigeert hem niet. Dat zal
ik dan maar doen: Groen Links had het idee om de rijkste Nederlanders
via de belastingen een bijdrage van 500 Euro op te leggen. Het was De Geus zèlf die dit plannetje heel slap omboog naar een rekening waarop de rijken vrijwillig een bijdrage konden storten.
Schandalig dat een parlementair verslaggever hem daarmee laat wegkomen
Dinsdag 18 November 2003 in categorie Media
<%image(rookcabine2.jpg|150|156|)%>
Vanaf 1 januari 2004 heeft iedereen recht op een rookvrije werkplek. Want meeroken kost
duizenden doden per jaar, zegt de Gezondheidsraad in een rapport. Bedrijven schaffen daarom op grote schaal rookcabines aan om de rokers naartoe te verbannen. Leergierig als ik ben vroeg ik meteen de Stichting Volksgezondheid en Roken (
Stivoro) wat ik me daarbij moet voorstellen. Het zijn een soort bushokjes met afzuigsysteem, zeiden ze. Dat geeft direct associaties met een afwerkplek in de tippelzone. Maar ik geef toe: behalve smerige longen heb ik ook een smerige geest. Waarschijnlijk krijgen de rookcabines snel de bijnaam Trekplek™.
Goed, ze lijken dus op bushokjes. Dan moeten de rokers zeker weer staan! En ja hoor! Het bedrijf Smoke Free Systems heeft
diverse modellen in het assortiment, maar er is geen enkel model met een gezellig zitje. Ik ben blij dat ik niet meer rook, want ik heb de pest aan staan. Ik krijg er rugklachten van.
De rokers hebben er natuurlijk allemaal zwaar de dood over in. Zij worden weggezet als paria's, als melaatsen. Het stiekem roken zal gigantisch toenemen. Ah, de fanatiek niet-rokende collega is even van z'n plek, gauw even een trekje! Dat had u gedacht! De collega heeft een rookmelder onder zijn bureau gemonteerd en het alarm gaat direct af. Tja, dat had u kunnen weten, dat is nu eenmaal de mentaliteit van de anti-rook fanaat.
<%image(vuil op balkon2.jpg|150|122|)%>
U begrijpt dat ik voor thuis ook direct zo'n rookcabine heb besteld. Dat leek mij veiliger voor de roker dan op het balkon te moeten staan. De buitenlucht op mijn balkon is namelijk een regelrechte bedreiging voor de volksgezondheid! Ik hoop dat de Gezondheidsraad dáár ook eens gedegen onderzoek naar doet, want de hoeveelheid roetaanslag van vliegtuigen en autoverkeer is werkelijk zorgwekkend. Ter illustratie heb ik voor de raad alvast een fotootje gemaakt van een stoel op mijn balkon.
Als niet-roker heb ik dus allerminst de illusie dat ik nu schonere lucht binnenkrijg. Integendeel, allemaal diesel- en kerosineresten! Die zooi zit natuurlijk ook in fikse concentraties in mijn longen opgehoopt. Wacht maar af, binnenkort wordt ons waarschijnlijk afgeraden uit te ademen in de buurt van open vuur.
Dus géén kaarsjes meer uitblazen!
Interessant: Je eerste sigaret (met dank aan
CieKee).