Archief: artikelen van
Zondag 31 Oktober 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken
“Daar heb ik toch altijd zó'n moeite mee, hè, met die overgang van zomertijd naar wintertijd! Dan staat m'n hele bioritme aan me te sjorren dat Studio Sport direct gaat beginnen en dan blijkt dat ik nog een uur moet wachten! Niet dat ik daar ooit naar kijk, maar kennelijk zit dat toch bij bijna alle mannen ingeprogrammeerd...
Daar is gewoon niet goed over nagedacht, over die zomertijd. Het systeem is eigenlijk pure diefstal. In het voorjaar lever je een uur in dat je pas eind oktober weer terugkrijgt! Wie praat er over het renteverlies? Daar hoor je niemand over!
En dan nog iets! Volgens mij liggen er ergens een hoop tijd-tegoeden die nooit meer worden opgehaald. Ik zal je vertellen hoe dat zit. Kijk, iedereen gaat een keertje dood, nietwaar? Nou, stel nou dat dat in de zomer gebeurt? Feitelijk is dat dan gewoon een uur te vroeg! Dan voel je je toch mooi genaaid! En hoeveel mensen op de wereld gaan er niet dood tijdens de zomer? Nou? Nou? Precies! Allemaal verloren uurtjes!
”
Donderdag 28 Oktober 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken
"Hoe gaat 't nou met 'm?"
"Nou, niet best geloof ik. Z'n sjaaltje hangt er een beetje slapjes bij vinnik..."
"Hij moet rusten volgens z'n woordvoerder."
"Lukt dat wel met zoveel dokters? Complete teams uit Jordanië, uit Egypte, uit Tunesië..."
"Daar hoef
ik bij m'n ziekenfonds niet mee aan te komen!"
"Kunnen die landen in elk geval zeggen dat het aan hùn niet gelegen heeft."
"Als ie tòch de pijp uitgaat, bedoel je?"
"Ja. Gaan ze dan trouwens met zijn lijk ook door de straten hossen?"
"Nee, ze blazen 'm op. Tegenover al die martelaren kan ie 't niet maken om ongedeerd in de hemel te verschijnen."
"Na of voor z'n dood?"
"Erná natuurlijk! Dapper leiderschap heeft z'n grenzen..."
Zaterdag 16 Oktober 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken
Daar op de achterbank van die chique wagen zitten de heer en mevrouw Brinkhorst.
Mevrouw Brinkhorst, geboren Heringa, buigt zich naar de chauffeur en richt het woord tot hem.
"Zâg, chauffoooorj..."
"Chauffeur mevrouw, het is 'chauf
feur'.
"Jae, dâh weet ik, maerj de mensen vinden altijd dât ik zo bekâkt praet, dus ik dâcht: laet ik het eens wât plât zaggen, nietwaerj..."
"Doet u voor mij geen moeite, mevrouw..."
"Nou jae, whateverj, wât betekent 'Houd twee seconden afstând' daerj op dât bord boven de wag?"
"Precies wat het zegt mevrouw: 'Houd twee seconden afstand'...
"Jae, maerj daernááe dân, chauffeurj? Nae die twee seconden? Mâg men er dân vlâk âchterj?"
De heer Brinkhorst mengt zich in het gesprek.
"Leid den chauffeur niet âf, Jântien. De mân dient zijn aendâcht bij den weg te houden!"
"Jae, gut zâg Laurens Jân, daerj wordt hij tôch zekerj voorj betaeld?"
De chauffeur veroorlooft zich een tegenwerping: "Dat valt tegen, mevrouw..."
Dat accepteert de heer Brinkhorst niet.
"Zâg vlerk, jij moet niet vrijpôstig wôrden heur... "
"Vôlgens mij is het 'vlârjk', Laurens Jân," werpt mevrouw ertussen.
"Vlerk of vlârk, dât zâl mij weurst wezen, maer deze knaep toucheert toch âl gauw het minimumloon dâcht ik zo..."
"Zóvéél Laurens Jân? Dât is de vent tôch niet waerjd, zâg? Daer moet je wât aen doen heur!"
"Jae, nu je het zâgt, lieve, ik zâl dât eens aenkaerten bij de coalitiegeneuten. Die zijn daer vâst wel veur in!"
"Minstens twintig prosant erâf, Laurens Jân! Minstens twintig prosant!"
Dinsdag 27 Juli 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken
“Die roestige stem van me vind ik zelf erg sexy. Ja, zo'n stem krijg je automatisch als je avond aan avond in het café ladderzat tegen de muziek in zit te brallen. Ik ben trouwens over 't geheel genomen. Erg sexy. Dat zeg ik altijd in twee aparte zinnen, want het is allebei waar. Ik ben een goede
schrijfster, dat merk je wel, want ik verkoop heel veel boeken. Vraag me niet waar ze over gaan, want ik heb ze alleen geschreven, niet zelf gelezen.
”
Lees verder...
Donderdag 24 Juni 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken
Het oude echtpaar zit achter de geraniums, hoewel er ook een sanseveria tussen staat. Klokslag half vier tilt zij haar blik van het Plus-Magazine af en richt hem doordringend op de echtgenoot tegenover haar.
"Bertus?"
Haar Bertus schrikt op uit zijn tukje. Bij gebrek aan hobbies doet hij altijd tukjes in zijn leunstoel.
"Ja, Rina?"
"Hoe lang heb jij die broek van je nu alweer aan?"
"Die broek? Ik zou niet weten..."
"Wordt het niet eens tijd voor een andere?"
"Nee, waarom? Deze zit lekker..."
"Je weet 't, hè Bertus?"
"Wàt weet ik, Rina?"
"Zodra je je eigen kruis kunt ruiken doe je een schone aan!"
"Ja Rina."
Zaterdag 22 Mei 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken
“Als ex-secretaresse van Ruud zou
ik het niet beter hebben kunnen zeggen dan Ria het deze week deed. Ze zei: Ruud kan héél amicaal zijn! Zo is hij nu eenmaal, hè? Lieve vrouwen vinden dat heerlijk. Vrouwen die te nauw in hun velletje zitten en feministisch zijn, niet.
Ikzelf, als nogmaals ex-secretaresse van Ruud, geloof er niets van dat hij een vrouw bij haar billen gegrepen zou hebben! Zo is Ruud helemáál niet. Dat weet ik uit eigen ervaring. Ruud is meer van 'maak je bureau eens leeg, hup die Verenigde Dijen uit elkaar jij en dan direct die fijne Hoge Commissaris van 'm d'r in', snappu wel?
Zo'n man in zijn positie hoeft het heus niet te hebben van een stiekem billenknijpertje na afloop van de vergadering. Hij is tenslotte de baas. Desnoods doet hij het gewoon tijdens de rondvraag. Als nogmaals ex-secretaresse wéét ik dat gewoon. Of hij neemt zo'n vrouw even apart in de wandelgangen, als u begrijpt wat ik bedoel. Ruud schijnt nog tegen die vrouw gezegd te hebben: 'Goh, wat doe je het goed!' Nou, dat zegt Ruud niet gauw, kan ik u als nogmaals ex-secretaresse vertellen. Dan moet zo'n vrouw toch wel optimaal gepresteerd hebben, dat is een ding wat zeker is.
Neem van mij aan: het is de normaalste zaak van de wereld. Zelfs Ruuds kinderen zijn er al helemaal aan gewend, lees ik in het
AD. Ze maken er zelfs grappen over, zegt Ria. Wat voor grappen? Ja, wat voor grappen... Dat zou ik even zo gauw niet weten wat je daar voor grappen over kunt maken... Ik ben zelf niet van het CDA, ziet u, dus ik hèb dat soort humor niet.
Maar goed, Ria verwacht dat het allemaal wel overwaait. 't Is net zoals ze zegt: Zo niet, dan komt ie toch lekker weer thuis? Dat is voor haar ook weer eens een opsteker als ie thuis komt in plaats van bij een willekeurige medewerkster. Bovendien, mannen van zijn leeftijd komen sowieso niet zo makkelijk meer. En dan is het toch: zoals het stokje thuis krikt, krikt het nergens, nietwaar? Nou ja, afijn, we zien wel hoe het afloopt. Kan ik u verder nog ergens mee helpen?
”
Zaterdag 22 Mei 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels, Verhelderende Gesprekken
“Als ex-secretaresse van Ruud zou ik het niet beter hebben kunnen zeggen dan Ria het deze week deed. Ze zei: Ruud kan héél amicaal zijn! Zo is hij nu eenmaal, hè? Lieve vrouwen vinden dat heerlijk. Vrouwen die te nauw in hun velletje zitten en feministisch zijn, niet.
Ikzelf, als nogmaals ex-secretaresse van Ruud, geloof er niets van dat hij een vrouw bij haar billen gegrepen zou hebben! Zo is Ruud helemáál niet. Dat weet ik uit eigen ervaring. Ruud is meer van 'maak je bureau eens leeg, hup die Verenigde Dijen uit elkaar jij en dan direct die fijne Hoge Commissaris van 'm d'r in', snappu wel?
Lees verder...