Archief: artikelen van
Zondag 24 Februari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Op sommige sites zie je van die emoticons waarmee je je stemming van dat moment kunt aangeven. Je kunt je aanmelden op
imood. Daar doen ze in stemmingen.
Leuk idee, maar wat is het
nut ervan?
Mood: happy.
Mooi, wij gunnen de betreffende weblogger dit fijne moment van harte.
Mood: aggressive!
Nut: snel wegwezen van die site voordat je een hengst voor je kanus krijgt?
Mood: horny. Aha, daar kan ik nog wat mee! Snel een geil verhaaltje posten op het reactieforum. Kan bij hem/haar misschien net even helpen de druk van de ketel te krijgen.
Daarna controleren of de mood verandert in 'satisfied' of 'fulfilled'.
Mood: disoriented. De keuzelijst van stemmingen is eindeloos lang. Wat nu te kiezen? Wat is mijn stemming eigenlijk? Zijn er geen Nederlandstalige gemoeds-toestanden? Tegen de tijd dat ik iets gekozen heb is mijn stemming alweer veranderd.
Mood: suicidal. Kijk, die durven ze niet aan. Bang voor schadeclaims natuurlijk.
Mood: dead. Serieus, die staat er wèl bij. Logisch, want dan is het leed al geschied, kan het geen kwaad meer.
Van enige nazorg is echter geen sprake bij deze stemming.
Want wat dan? 'Buried' staat er niet bij. 'Cremated' ook niet. 'Heavenly' dan? Niks daarvan, geen hiernamaals.
Kortom: lees eerst de bijsluiter.
bijwerkingen o.a.: sterke stemmingswisselingen.
Zondag 24 Februari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Frédéric, je wordt weer bedankt! Hij werpt mij dat weblog-meetinglatje toe terwijl hij niet eens weet of het wel het echte is. Heb ik eerst Jeronimo omstandig moeten uitleggen dat ik als zovelen niet bijster gesteld ben op estafette-stokken, zadelt Frédéric mij er toch weer mee op.
Het is dat ik hem als een goede net-vriend beschouw, anders zwaaide er wat. Een zwaardere stok of zo. Van je vrienden moet je het maar hebben. Aan de andere kant mag je ze ook nooit laten vallen, dus bij wijze van uitzondering zal ik meewerken.
Wie wil ik op de weblogmeeting ontmoeten? Iedereen en niemand. De kans is namelijk bijzonder gering dat Verbal Jam daar acte de présence geeft. En mocht ik toch mijn nieuwsgierigheid niet kunnen bedwingen, dan ga ik zwaar incognito. Maar nogmaals: reken nergens op.
De mensen die ik überhaupt wel zou willen ontmoeten, liever geheel los van een weblogmeeting, zijn:
Frédéric (uiteraard), Joeri, Ramon, Puck, Ton, Odette, Jeronimo (alleen als hij mij afhaalt met zijn limo), Joycie, Peter, Xiffy, Bob, Corné, aarschlog (dan vangen we meteen meerdere strontvliegen in één klap), Polskaya, Olav, funxiun, tussenhaakjes, Claver, jeewee, craftman, Michiel, Emiel, Misdruk en Uniquehorn.
Vast nog een heleboel interessante mensen vergeten. Bij voorbaat mijn excuus: het is een duffe zondag.
En het zijn er ook geen vijf. U ziet: onbegonnen werk.
Eigenlijk houd ik het meest van de mystiek binnen de log-community. Het is misschien helemaal niet zo'n voordeel wanneer iedereen elkaar in real life kent. Ik houd veel liever de situatie in stand dat men 'mij wel eens zou willen ontmoeten'.
Volgens Frédéric is het weblogmeetingstokje onderweg ergens gespleten. Ik heb ontdekt waar de andere helft is. Het minste wat ik dus voor jullie allemaal kan doen is een lijmpoging te wagen. Mijn helft geef ik daarom door aan Ivan, net als Uniquehorn met de hare heeft gedaan.
van dik hout zaagt men suyckerkisten
Zaterdag 23 Februari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Soms slingeren er nog wat van die gedachten in je brein rond, als kattebelletjes die je altijd weer ergens anders legt maar nooit opruimt of weggooit. Ik leg ze dus maar hier. Ben ik daar ook weer van af. Vandaag de eerste.
Ik voel altijd een zekere irritatie bij 'bekende mensen' die er nog iets 'naast' gaan doen. En iedereen gaat dat dan nog kritiekloos goed vinden ook. Tijd voor relativering.
Neem Jeroen Krabbé. Behalve acteren en regisseren is hij op zeker moment gaan schilderen. Prima, leuke hobby. Maar moet daar meteen belangrijk over worden gedaan met tentoonstellingen en zo?
Ik vind Krabbé persoonlijk een zeer inspirerende man. Ik mag heel graag naar hem luisteren. Maar alsjeblieft: doe in 't openbaar alleen waar je goed in bent.
Nog zo eentje: de ons letterlijk te vroeg ontvallen Herman Brood. Rockmuzikant. Punt. Geen schilder. Niet belangrijk over gaan doen. Zijn muziek: draaien. Zijn zeefdrukjes: laat maar waaien.
En nu hij weer: Wim de Bie. Televisiemaker. Ik mag hem graag, ik deel zijn opvattingen. Geweldig zoals hij zich terecht lekker kwaad kan maken over allerlei ongein in onze samenleving.
Maar sinds vorig jaar is hij het spoor een beetje bijster.
Hij begon een weblog. Iedereen zette hem direct in zijn/haar linklijstje. Kritiekloos. Want wees eens eerlijk: zelfde inhoud maar met de naam Barend de Bie erboven?
I rest my case.
En nu gaat Wim het webloggen zelfs professioneel aan-pakken, op de kruiwagen van de VPRO. Geen punt, maar ga dan niet allerlei taal uitslaan alsof je internet bijkans persoonlijk hebt uitgevonden.
Hij is gaan leren monteren, want het moet allemaal multimediaal, interactief. Hij gaat het vooralsnog een jaartje allemaal uitproberen.
Geen kinnesinne hoor, De Bie, maar: loop je niet een béétje achter? In 1994 (!) werd al 'VPRO's Digitale Gids' op CD uitgebracht met onder andere informatie over internet. "Waar was je, Wim?" zou Jaap de Hoop Scheffer zeggen.
Kortom beste en nog immer beminde Bie: begin bescheiden, zonder 'redacties' en omroepjongens/-meisjes.
In verzorgingshuis De Drie Hoven te Amsterdam hebben ze een leuke computerclub voor 50-plussers. Neem de 'bieslog muismatten' mee, vinden ze leuk.
Beter nog: ga televisie maken! Daar hebben we je voor aangenomen.
een Clichémannetje terug bij af
Woensdag 20 Februari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Dat geeft toch een goed gevoel, dit eigen domein, zo'n eigen stekkie-punt-nl. Zoiets als het volkstuingevoel. Ik verbouw hier mijn eigen woordensla en kommakomkommer.
Hartverwarmend (om even een Bernard-Juliana stopwoord te gebruiken) is ook de ijver waarmee mijn geliefde medetuinders hun links naar Verbal Jam aanpassen. Zeer bedankt daarvoor!
U begrijpt, ik moet nog wat zaakjes aanharken in dit tuintje, maar ik zal zo spoedig mogelijk voortgaan met schrijven.
groeizaam weertje wel
Dinsdag 19 Februari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Zoals u ziet hebben we Verbal Jam naar een nieuw domein gezeuld: www.verbaljam.nl. Update dus de Favorieten of Bookmarks s.v.p.
Nog even wat losse rafels afhechten, want niet alle linkjes zijn al aangepast en hier en daar is een plaatje pleitos.
We zijn er bijna.
Update: het zou nu allemaal moeten werken.
Verzoek: wil iedereen zo vriendelijk zijn de url aan te passen in zijn/haar linklijstje?
wij zijn weer met bij voorbaat dank vervuld
Zondag 17 Februari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
De zon dompelt onder in het meer en wij kijken toe hoe zij oplost in rood. In stilte.
Dan zegt mijn vriendin: "Het blijft langzaam licht."
Dit keer verbeter ik haar af en toe haperend Nederlands niet. Ik denk erover na. Er zit wel poëzie in die zin. Iets filosofisch eveneens. De taal vangt de tijd, de voortgang der dingen, onderstreept de relativiteit.
Wanneer wordt het 'nu' toekomst en wanneer verleden?
De fuut duikt onder in het spiegelgladde water. Dit wordt hem te diepzinnig. Hij zoekt de zon op, die hem zojuist is voorgegaan.
ik tast nog even verder in het duister
Vrijdag 15 Februari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Ramon is zonder twijfel een van de meest sympathieke webloggers in ons midden. Daar heeft hij nooit een prijs voor gekregen zover wij weten, zelfs geen kleintje als de dutchbloggy2000. Wij kennen hem niet persoonlijk, dus kun je nagaan: om via een weblog sympathiek over te komen is een héél bijzondere prestatie.
En nu is hij uitgerekend in de bibliotheek een duur boek kwijtgeraakt. Hier komt de aap uit de mouw: zo komen bibliotheken dus aan al die boeken. Puur jatwerk. Maar dit terzijde. Ramon zit er maar mee. Die heeft zichzelf al bont en blauw voor de kop geslagen hoe hij zo stom heeft kunnen zijn. Lees er maar over op zijn weblog.
Om te trachten deze pijn enigermate te verzachten gaan wij met de virtuele pet rond. Bij uitzondering. Alleen voor Ramon. Want normaal houden wij niet van inzamelingsacties. Wij zijn uitermate asociaal in dit opzicht. Zonder enig schuldgevoel overigens. Greenpeace, Natuurmonumenten, Artsen zonder Grenzen, alle organisaties voor kapotte lichaamsonderdelen, het Leger des Heils, Memisa, Lilianefonds en ga zo maar door: hun bedelbrieven vinden een tragisch einde in de papiervernietiger. Wij doen onze goede werken daarentegen in onze directe omgeving. Dan weten we zeker dat het beoogde resultaat wordt bereikt en hoeven wij ons niet schuldig te voelen dat wij ons schuldgevoel hebben afgekocht met een girootje.
Maar voor Ramon maken wij een uitzondering. Door middel van een ludieke actie. Wanneer elke bezoeker van zijn weblog één of enkele Euro's aan hem overmaakt zal hij spoedig over zijn zelfverwijten heen zijn. Dank zij de Euro kan het hele Nederlandse taalgebied meedoen.
Denk nu niet dat wij hier Ramon een beetje in de maling zitten te nemen. Dit is wel degelijk serieus bedoeld. Wij hopen dan ook dat hij ons spoedig zijn gironummer zal melden, dan publiceren wij het hier. Een aardig experiment toch? Is er nog solidariteit in het Nederlandse taalgebied?
Verbal Jam belooft bij deze 5 Euro te doneren.
dus Ramon: kom op met dat gironummer!
